Dzisiaj ksiądz zapraszał na spektakl poetycko-muzyczny, który odbędzie się 2 kw w kościele Św. Trójcy... Był ktoś w tamtym roku, bo o ile się nie myle chyba było coś podobnego robione i na wysokim poziomie...

Ktoś się wybiera?

troche wspomnien sprzed dwoch lat

























Bylismy tam dwa lata temu.Pamietamy wszystko,jak dzis.Pozostaly nam zdjecia i szczescie,szczescie ze tam bylismy.
Byla to wyprawa bez zastanowienia,bez zapewnienia miejsca do spania,bez zastanawiania sie co tam bedzie.Bylo trudno,medialne zapewnienia o mozliwosci darmowego noclegu okazaly sie fikcja ( nie bylo miejsc do spania nawet w najdrozszych hotelach). Z dworcow przeganiano pielgrzymow jak lumpow .Nie bylo nawet zmilowania dla malego dziecka.Olbrzymie namioty przeznaczone do spania zwinieto dzien po pogrzebie , choc wszyscy wiedzieli ze przez dobe taka masa ludzi nie zdazy wyjechac.My mielismy powrotny samolot dopiero w poniedzialek.Zostalismy nad Tybrem,w namiocie.Potem spalismy w polskim kosciolku.
Dzis wspominam to troche jak historie,w ktora dane nam rowniez bylo sie wpisac.
I nigdy tego nie zapomne.

Zwolennikiem kleru nie jestem, ale do świętowania śmierci papieża bym się nie posunął.

Catani.Jak sądzisz,co jest na zdjęciu nr.1?

Catani szanuję Twoje uczucia, ale niestety jestem z tych co nie płakali po śmierci papieża
Jana Pawła II, chociaż było mi bardzo przykro..


Porcellus

zawsze masz taka opcje by zaznaczyc ignorowanie takiego tematu, ktory Cie nie interesuje
chyba ze sugerujesz, ze tematy ktore u Ciebie nie budza emocji wcale nie powinny pojawiac sie na forum...

to jest klepsydra

Catani bez urazy ale bełkoczesz bez sensu
Temat jest zbyt skomplikowany abyś wygłaszała takie sądy.


Porcellus

Przykro mi,ale pudło!Jest to plakat informujący,że 13 kwietnia wystapi anarcho-hardcore'owy R.A.M.B.O z USA.I jak to anarchiści guzik sobie zrobili z autorytetu papieża i wykorzystali jego wizerunek.Może czas w końcu zrozumieć,że nie wszędzie na świecie wytworzył się taki kult jednostki jak w naszym kraju.Oczywiście piszę to nie chcąc prowokować zbędnych dyskusji.

nie przypuszczalabym
przechodzilam, zobaczylam klepsydre (tak mi sie wydawalo), pstryknelam zdjecie i do dzis myslalam ze to klepsydra.
skad wiedziales o tym co to jest?
a co do reszty Twojego postu to nie sposob mi sie nie zgodzic, w rzymie ludzie zyli swoim rytmem a jak w czasie uroczystosci syn poprosil o jedzienie i picie to odchodzac doslownie kilka krokow kupilam bez problemu jakies ich obrzydliwe zarelko w budkach ustawionych do handlu prawie na pl. sw.piotra

Powiem tak...

Dzieciństwo, szczenięce lata i moje dorosłe życie to świadomość iż papieżem był Karol Wojtyła. Robienie z tego teatru i imprez, sprzedawanie "pamiątek" i tłuczenie na tym pieniędzy jest dla mnie co najmniej niesmaczne. Nie jestem jakoś specjalnie "kościołowa" - wręcz przeciwnie, czemu nie raz dałam już wyraz.
Potwornie denerwuje mnie robienie z tego wszystkiego wielkiego przedstawienia, bardzo szanowałam i nadal szanuję Karola Wojtyłę przede wszystkim jako człowieka i wątpię aby cieszyło go iż ludzie częstokroć stawiają go ponad wszystkimi świętymi. Myślę iż byłby tym zażenowany bo przede wszystkim był człowiekiem i takim powinniśmy go zapamiętać.

Wydaje mi się iż rozumiem Porcellusa, również było mi potwornie przykro i czułam pustkę podobną do straty kogoś bliskiego, choć nie płakałam. Byłam tym po prostu cholernie przybita bo oto odszedł ktoś kto "był zawsze" ale nie robiłam z tego teatru kupując gadżety czy obstawiając się figurkami. Tym bardziej podziwiam Cię catani że tak po prostu "wzięliście się" i pojechaliście. Rozumiem to bo choć nie jest to może adekwatne porównanie ale podobnie było ze mną i Rospudą.
Nie zgadzam się z Tobą iż ten temat nie budzi emocji. Budzi nadal i to ogromne. Zgadzam się natomiast z Corzano - świętowanie śmierci jest nie na miejscu

bo może umie czytać?

Pamiętam ten czas "szopek" z odnową moralną, kibicowską, braterstwo, miłość, wspólne wyjazdy do Rzymu...

każdy przeżywa to na swój sposób... ważne jest wewnętrzne postanowienie bycia lepszym...

To też ,kiedyś miałem pożyczoną ich płytkę,przesłuchałem na szybko.W sumie nic specjalnego,zżynają z Misfit'sa.Taka tam hameryka.

Pamiętam, że przed dwoma laty śmierć papieża Jana Pawła II przyjąłem z pewną ulgą. W tym dniu tłukłem się około tysiąca kilometrów koleją przez protestancki kraj, gdzie w gazetach typowano zgon człowieka jak wynik meczu. Zgon nastąpił po długim cierpieniu bezlitośnie transmitowanym na żywo na cały świat.
Więc nie płakałem i to moja sprawa. I nie wspominałbym tego publicznie, gdyby nie refleksje z tym związane. Te refleksje nie mają związku ani z wiarą ani z praktykami religijnymi.
W swoim czasie była prowadzona przez Gazetę Wyborczą promocja koszulek z napisem "nie płakałem po papieżu". Dla jednych była to okazja do demonstracji jakiejś postawy wobec zmarłej osoby, wielu innych, wobec własnego poczucia jakiejś straty odbierało to jako policzek.
Żyjemy w społeczeństwie wolnym i pluralistycznym, więc dopuszczalna jest cała gama postaw, choć niektóre znajdują silniejsze i jakby wzmocnione przebicie.
Wyobrażam sobie jednak zgiełk i alarm tych wszystkich moralistów, którym antypapieska demonstracja nie przeszkadzała a gdyby ktoś zaczął w sposób symetrycznie nietaktowny rozpowszechniać koszulki z napisem np. "nie będę płakał po redaktorze".

uwazasz, ze wszyscy musza wladac obcymi jezykami?
czy ktos mi napisze co tam pisze?

Dodać należy, że to była seria koszulek dotyczących różnych "świętości" i tabu funkcjonujących w Polsce. O akcji więcej tutaj.