6 lipca 1845 roku król Fryderyk Wilhelm IV zarządza utworzenie Królewskiej Komisji Budowy Mostów z siedzibą w Tczewie i tym samym możemy uznać to za początek działań zmierzających to utworzenia "Ostbahn" mającej na celu połączenie linią kolejową Berlina z Królewcem.
Stworzenie projektu i planów powierzono dwóm inżynierom - Karolowi Lentzemu i Spittelowi. Kierownikiem budowy mostu w Malborku został Hermann Lohse, późniejszy budowniczy mostów na Renie i Łabie. Lohse Odwołany do Kolonii przekazuje budowę inspektorowi budowlanemu Schmidtowi w 1857 roku zastąpionemu z kolei przez mistrza budowlanego Neumanna. W przeciwieństwie do mostu tczewskiego - malborski był krótszy (dwa przęsła), zaś wieże były przekroju kwadratowego. Filary brzegowe ukończono w roku 1853, środkowy w roku 1854, żelazne kratownice zaś założono w roku 1857, w tym samym roku 12 października most oddano do użytku. W roku 1858 8 grudnia nastąpiło przekazanie obu mostów Królewskiej Dyrekcji Kolei w Bydgoszczy a 24 sierpnia roku następnego rozwiązano Królewską Komisję Budowy Mostów. Długość mostu przez Nogat wynosiła 209,65m, do sześciu wież ustawionych na trzech filarach prowadziły przedbramia zaś od strony zachodniej dodatkowo dwa masywne budynki pełniące rolę wartowni. Ruch pieszych odbywał się po zewnętrzej części mostu nie omijając wież a przechodząc przez nie. Wracając do bram wjazdowych - wschodnia brama ozdobiona została rzeźbą figuralną księcia Albrechta Hohenzolerna (ostatni Wielki Mistrz Zakonu) zaś zachodnia postacią Wielkiego Mistrza Hermanna von Salza.
Ciekawostką jest że twórca mostu zarówno malborskiego jak i tczewskiego - architekt Fryderyk August Stüler najprawdopodobniej projektowanie zaczął od malborskiego chcąc nawiązać do architektury Malborka jak i samego zamku. Sam twórca należał do czołowych architektów Europy, po śmierci Schinkla stając się najwyższym autorytetem w Prusach.
W latach 1888-1891 Schwedler i radca Mehrtens z Gdańska na zlecenie dyrekcji kolejowej w Bydgoszczy wykonali projekt drugiego mostu - kolejowego, dwutorowego. Most zbudowano 30m poniżej już istniejącego. Podpory stały w osiach starego mostu, zaś dżwigary wykonane były w kształcie elips, z podwieszoną jezdnią. Stalowa konstrukcja nowego mostu ważyła 2000 ton. Budowa rozpoczęła się w kwietniu 1888 roku zaś oddanie nastąpiło 25 października 1890 roku. Tym samym po oddaniu mostu do użytku stary został przekazany wyłącznie na potrzeby drogownictwa. W roku 1892 spółka kolei wąskotorowej (Die Westpreussiche Kleinbahngesellchaft), która wydzierżawiła "stary" most opracowała plany rozbudowy wschodniego przedbramia oraz zmianę torowiska, w roku 1900 przepuszczając tamtędy pierwszy pociąg wąskotorowy.
Mosty przetrwały, pomimo planowania ich wysadzenia I wojnę światową poddając się niestety w czasie II wojny, wysadzono je w roku 1945 - ciekawe że źródła radzieckie podają datę wysadzenia 31 stycznia 1945, zaś niemieckie noc z 8 na 9 marca 1945. Dziś po starym moście drogowym pozostały jedynie szczątki filarów i przyczółków.
na podstawie:
1. "Studia nad architekturą Gdańska i Pomorza", Neogotycka architektura mostów kolejowych w Tczewie i Malborku - Dagmara Wołodźko, 2004
2. "Mosty na Wiśle i ich budowniczowie" - Bolesław Chwaściński, 1997
3. "Bilder aus Westpreußen" - Heinz Csallner, 2002
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
_________________ "Jedną z radości przyjaźni jest wiedza, komu powierzyć swój sekret" Alessandro Manzoni
|