Jeżeli chodzi o mur to też coś znalazłem.

Kiosk ruchu stal jeszcze za czasow muru,Pamietam,ze sprzedawala w nim dlugie lata p.Jewiczukowa.Kupowalam tam malenkie laleczki za 10.- zl i papierosy dla rodzicow (i nie tylko).Kiosk stal od strony ulicy prowadzacej do sadu (nie pamietam nazwy).

Przypominam sobie że Pan Liczkowski w latach sześćdziesiątych prowadził na dworcu kolejowym sklepik z gazetami,papierosami itp.
Sklepik umiejscowiony był w holu dworca zaraz za głównym wejściem po prawej stronie przy ścianie na przeciwko kas.

Zgadza sie. To byl przelom 50-60. Potem tata byl instruktorem w Domu Kultury m.in.fotografii,mama prowadzila Foto-Optyke.Zaklad Foto otwozyli rodzice kolo 66-67.wejscie bylo najpierw od frontu-zaklad miescil sie w korytarzu (o lokale bylo b. trudno),potem przebudowalismy werande.Lokal od frontu (w ktorym pozniej nasz szaro-bialy kot skupowal stare monety) dostalismy chyba w r 73.Pozdrowienia Beata

Ja też często zaopatrywałem się w tym kiosku (Sporty można było kupić na sztuki albo w dziesiątkach) a że sport uprawialiśmy zaraz obok ( na placu za MDK obecnie Czarna Sala) to wszelkie (jedne i drugie sporty) mieliśmy pod ręką
Pamiętam też ś.p. Wojtka który mieszkał w domu o którym piszecie,( brat naszego Zbyszka( MACIEKAZB)
Wojtek miał zawsze porządne piłki więc kiedy się spotykaliśmy na placu i czekaliśmy na Wojtka,
tych "Sportów" z kiosku trochę nam schodziło.

Jeden kiosk a tyle wspomnień.
Ja też mam historię z nim związaną.
Przez ponad 7 lat,co tydzień w czwartek kupowałem tam tygodnik kibiców Legii "Nasza Legia" wydawany przez nieżyjącego już Wiesława Gilera. Był to tygodnik legionistów , jednak kupowała i czytała go cała kibicowska Polska.Mimo tego,że do Kwidzyna docierało tylko parę egzemplarzy tej gazety,zawsze odłożona była dla mnie jedna sztuka.I z tego miejsca dziękuję za to tej pani która tam sprzedawała.

Parę aktualnych pstryków:

Zbyszku,serdeczne dzieki za te zdjecia. Zrobilo sie nam goraco,jak je zobaczylismy.Widze,ze placu zabaw juz nie ma,tylko stoi tam jakis budynek.Pamietacie ten parkur do zabawy i hustawki?Zdjecie ktore wstawila Krynia ,bylo robione wlasnie w tem miejscu,gdzie teraz ta dziura w scianie i robilam je ja, tata wcisnal mi aparat do reki i powiedzial -idz i rob.Mialam wtedy moze 9 lat.Okna obok tej dziory to byla Wasza piwnica a powyzej nasz pokoj stolowy.Tablica informacyjna o zabytku byla prawie zawsze, raz czerwona ,raz zielona.Naprzeciwko nas,w kierunku do szkoly zawodowej,mial zaklad szewski p.Behnke.Mojemu mezowi wpadlo w oko ,ze ktos "wytrzepal" trzepak do dywanow.Super,ze ujeles cale podworko,lacznie z wejsciem przez werande do Kryni mieszkania.Duza buzka za trud.Pozdrowienia ,Beata

Ząb czasu zostawił na budynku już swoje...
Na pierwszej fotce wklejonej przez MAĆKA, jest wejście do piwnicy, a ja pamiętam jak na tym daszku wygrzewał się wasz kotek
Batko, a może masz gdzieś jakieś nasze stare podwórkowe fotki ?

Ja pamietam ,kiedy to wejscie do piwnicy zdobily pieknie rzezbione drewniane drzwi, potem zostalo to "wyremontowane" i wygladalo tak ,jak teraz tylko dzrzewo bylo jasniejsze.Kryniu,czy to Twoj tata chodowal golebie? Moja mama juz dostala bojowe zadanie szukania starych zdjec ja tez bede szperac,ale na duzo nie liczcie.Przy tej "przeprowadzce" duzo nie moglismy wziac.

Przypomnialo mi cos do drugiego zdjecia,ktore zalaczyl Krzyzak- ten pomnik za moich kwidzynskich czasow zmienial pare razy swoje oblicze. Jakie nosi teraz? Na temat "dzialalnosci sportowej"to moge powiedzec,ze szczegolnie pod wieczor zbieralo sie tam pol Slowianskiej,zeby zniszczyc to, co przedtem kupili w kiosku ruchu na sztuki (to tez pamietam).Podziwialam Wasze zbiory na historycznym watku,to istne cacka.Te arkady, to prawie jak w Krakowie,mielismy pare takich zdjec,jedno bylo u nas w zakladzie pod szklem,tata zrobil pare reprodukcji.Pamietam, ze jedna podarowal p Lemanskiemu,z ktorym czesto potrafil godzinami dyskutowac.

Pomnik został rozebrany w 1972, dokładne i precyzyjne wiadomości w tym temacie w linku :
http://kwidzynopedia.pl/index.php?title ... _Kwidzynie
Pamiętam jak na owym placu były przeprowadzane głębokie prace ziemne, które odsłoniły mnóstwo ludzkich kości...

Brzydka niespodzianka,jakos ten park zawsze mi sie wiazal z pomnikiem.

A kiedy wyprowadziliście się? Ja kojarzę, że były to lata 1978-80 a wtedy już pomnika nie było.
W pokoju gdzie Twój tato miał zakład fotograficzny był wcześniej aparat rengenowski i gabinet lekarski.

Zbyszku,masz racje, Teraz sobie przypominam,jak wyburzurzali ten pomnik. Wyjechalismy w lipcu 1981,rodzice w pazdzierniku 1981.