Ernst Kolbe. Malarz, pejzażysta i litograf. Urodził się w 1876 roku w Kwidzynie. Młodość spędził w majątku koło Stargardu na Pomorzu. Od 1895 roku studiował malarstwo i rysunek w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie u Juliusa Ehrentrauta i Paula Vorganga. W 1899 roku trafił do pracowni pejzaży Eugena Brachta (1842-1921), z którym jako Meisterschűller przeniósł się w 1902 roku do Drezna. W roku 1903 został uhonorowany Złotym Medalem drezdeńskiej Akademii Sztuki. W 1906 roku wrócił do Berlina i został członkiem Związku Berlińskich Artystów. Podczas Wielkiej Berlińskiej Wystawy Sztuki Roku 1912 Kolbe zorganizował indywidualną ekspozycję swoich prac. Rok później uzyskał nagrodę Fundacji Juliusa Helffta, przyznającej stypendia dla szczególnie utalentowanych malarzy pejzaży. Ernst Kolbe jest autorem pięciu wielkich fresków zdobiących reprezentacyjną salę Ratusza Schönenberg, powstałych w 1914 roku: Klasztor Chorin, Pałac Rheinsberg, Angerműnde, Kleinmachow oraz Martwy pejzaż i torfowisko. Z Berlina Kolbe podejmował liczne podróże artystyczne nad morze, najchętniej nad Bałtyk, oraz w góry, zarówno w kraju, jak i za granicę. Obok pejzaży pomorskich, krajobrazów nadbałtyckich od Lubeki po Gdańsk, widoków gór Tyrolskich i krajobrazów z wydm na wyspie Sylt ulubionym motywem prac Kolbego były także wnętrza domów rybackich i kamienic rodów patrycjuszowskich, np. domu Uphagena w Gdańsku. Jest autorem wielu litografii przedstawiających m. in. widoki Gdańska. W roku 1943 mieszkanie Kolbego w Berlinie zostało zbombardowane, w wyniku czego uległo zniszczeniu wiele jego obrazów. Ernst Kolbe zmarł 17 lipca 1945 roku w Rathenow nad Hawelą, gdzie mieszkał u swojej córki.
www.woak.torun.pl

autor-NN-(2).jpg

dorzucę jeszcze jeden landszafcik Ernsta