Dziś postanowiłem do działu poświęconego ludziom naszego miasta dodać Jana Machuttę.
Niewiele udało mi się wyszperać na temat tego pana.

W wykazie pracowników Liceum Pedagogicznego im. Adama Mickiewicza w Kwidzynie figuruje
jako pracownik pedagogiczny w latach 1947-1949.
W biuletynie informacyjnym poświęconemu XIII zjazdowi absolwentów Liceum Pedagogicznego
znależć można krótką notatkę

"harcerz z czasów XX-lecia międzywojennego, wierny ideałom ZHP swoich młodzieńczych lat."

Na stronie Szkoły Podstawowej nr6 możemy dowiedzieć się, że w latach 1961-1971 był nauczycielem jezyka polskiego oraz wychowawcą dwóch klas.

Na szczątkach strony Szkoły Podstawowej nr2 odnajdujemy go wśród nauczycieli w latach 1946-1948 oraz w roku 1957.

Skąd to zainteresowanie osobą pana Jana Machutty? Otóż pewnie niewielu z Was wie,
że w Kwidzynie mamy ulicę poświęconą temu człowiekowi.
Chętnie dowiedziałbym się czegoś więcej o tej postaci. Moze ktoś posiada jakieś materiały, informacje?

o kurcze, a gdzie jest taka ulica

ja znalazłam tylko taki urywek w książce o Kwidzynie z '82 roku



[ Dodano: 19 Paź 2006 12:26 ]

na ulicy Jana Machutty a tak na serio to sama niewiem w jakim to miejscu... jest nowa czy jak?

Zastanawiałem się, czy nie zrobić z tego zagadki ale w "Ludziach" lepiej pasuje.
Póki co nie zdradzę, gdzie to jest :

Ulica J. Machutty jest łącznikiem pomiędzy Warszawską a Szeroką koło lecznicy dla zwierząt.
Istnieje już co najmniej dwa lata.
Jako ciekawostkę powiem, że jego rodzina do dzisiaj mieszka na Orlej.

Porcellus

tak myslalam ze to ta! bo kojarzylam ze powstala jakas ulica kolo mnie ale zawsze zapominalam spojrzec jak sie nazywa

KrzaQ, gratuluje pomysłu!
Sądzę, że takich "atrakcji personalnych" jest więcej w naszym mieście.

Dokładnie tak Porcellusie. Ciekawostką jest też to, że nowopowstały blok
(ten ostatni) przy ulicy Szerokiej część klatek wejściowych ma od strony ulicy Machtty.
Mimo to na tabliczkach widnieje ulica Szeroka. Jak to jest z takimi "łamanymi" blokami?

no ladnie, krzaq jak zwykle na strazy, czuwa
ja myslalam ze ta ulica to po prostu szeroka a tu sie okazuje ze jednak bylam w bledzie...nie pierwszy i nie ostatni raz

no ale po to mamy tutaj siebie nawzajem, zeby sobie pomagać, opowiadać i uświadamiać to i owo

Nie jestem co prawda geodetą, ale myślę, że adres zależy od lokalizacji działki (do jakiej ulicy przydzielono dzialkę, taki ma adres cały blok). Wiele razy słyszałem jak ktoś muwił, że blok przy ul. Chrobrego 7 to Sokola 7, a pod tym adresem są przecież sklepy.

Wracając do ul. Machutty, warto czasem spojrzeć na taką żółtą tabliczkę z nazwą ulicy.

A wiecie gdzie jest w Kwidzynkowie ul. Nowa?

W sumie to, co napiszę nie wnosi niczego nowego, jednak spróbuję.
To wspomnienia p. Kazimierza Bobera z książki "Kwidzyniaków historie prawdziwe"
Cytuję:
"Ja należałem do harcerstwa. Lubiłem być harcerzem i bardzo lubiłem jeździć na obozy harcerskie z nieżyjącym już Panem Machuttą oraz S. Tłustochowiczem"

zawsze cos
mam ta ksiazke ale nie czytalam jej w calosci...

Aby nieco rozjaśnić postać pana Jana Machutty posiłkuję się opracowaniami zamieszczonymi w monografii Kwidzyna przez dr Mirosława Golona (UMK).

Jan Machutta, prawdopodobnie członek Stronnictwa Demokratycznego w roku 1946, kwidzyński nauczyciel w SP nr 2 i działacz harcerski.

Rok 1948 - W styczniu 1948 roku wszedł w skład MRN z ramienia ZNP.
Rok 1949 - następuje połączenie Hufca Harcerzy z Hufcem Harcerek, komendantem zostaje Jan Machutta.
Rok 1956 - powstaje Komitet powiatowy SD, jego przewodniczącym zostaje Jan Machutta. Również w tym roku po wyborach spowodowanych wewnętrznym konfliktem w kwidzyńskim hufcu ponownie zostaje komendantem Jan Machutta. Warto wspomnieć iż cała ta sytuacja została wywołana przez przejęcie kontroli nad harcerstwem przez komunistów, wielu zrezygnowało z działalności w tym ruchu zaś innym po prostu uniemożliwiono jakąkolwiek działalność.
Rok 1975 - Jan Machutta wchodzi w skład MRN powiększonej z 50 osób w roku 1973 do 72 osób w roku 1975.

Wielokrotnie losy pana Jana Machutty splatają się z losami naszych rodzin, jako nauczyciela, kolegi z ZNP czy harcerstwa. Nawet nasi forumowicze, a raczej ich rodziny pojawiają się w monografii obok osoby której poświęcony jest ten wątek.

Tatuś mój, był wtedy komendantem hufca ZHP, przyjechał nas odwiedzić i zdziwił się, że ja już jestem harcerką i do tego zostałam zastępową. Wiem jedno, to mój Ojciec przekazał mi najważniejsze przesłanie dla rządzących, nawet tych na najmniejszych funkcjach. Mawiał: "Kierowanie ludźmi przypadło Ci w wynku podziału obowiązków, a nie po to być się wywyższała, pamiętaj o tym."
Sam przestrzegał tej zasady, a mnie o niej nieustająco przypominał.

Tatuś mój zawsze podkreślał, że to jest najwspanialszy zawód, mało, to jest STAN. Do stanu nauczycielskiego potrzebne jest powołanie i kto go nie ma, niech sobie nie zawraca głowy tym zawodem. Teraz wiem, że miał rację.

Wzorem dla mnie był mój Ojciec. Ufałam mu bezgranicznie i nigdy mnie nie zawiódł. Takim był. Okazało się, że był wzorem również nie tylko dla nas, jego dzieci, ale i dla całej rzeszy kwidzyńskich harcerzy. (...) Kochał najbliższych, ale także harcerstwo kochał jak dziecko, wierząc, że jest ono najlepszym sposobem wszechstronnego rozwoju dzieci i młodzieży. Ojciec - nauczyciel, harcerski instruktor - nauczył mnie - swoją córkę, żyć mądrze, odpowiedzialnie i radośnie. Tego uczył wszystkie dzieci w szkole i harcerstwie. Jestem wdzięczna wszystkim, za których przyczyną wśród młodszych i starszych Kwidzynian będzie trwał Mój Ojciec.
Od 15 października 2001r. jedna z ulic Kwidzyna nosi imię hm. Jana Machutty.

wspomnienia Anny Machutty - Różyckiej "Kwidzynianie ptakom podobni"