Ponieważ film jest bliskim mi zawodowo zagadnieniem więc patrze na nie z trochę innego punktu widzenia.
Film jest dość niezwykłym przedsięwzięciem. W sensie prawnym jest w zasadzie przedsiębiorstwem zatrudniającym kilkaset i więcej osób (a więc całkiem sporym), zakładanym w celu realizacji jednego zadania. Przy czym przedsiębiorstwo to ma ogromne koszty stałe: dość powiedzieć, że wykonanie jednej tylko kopii emisyjnej 35mm filmu to koszt blisko 100 tys zł a kopia ta bardzo szybko sie zużywa po czym jest... niszczona.

Każde przedsiębiorstwo, a film przede wszystkim, jest nastawione na przynoszenie dochodu. Tak więc film z założenia nie może być hermetyczny, adresowany dla wąskiego grona osób gdyż to skazuje go na klęskę i bankructwo.
Reżyser- niczym prezes zarządu- na każdym kroku zmuszony jest podejmować trudne, kompromisowe decyzje: co jest koniczne a co można pominąć, jak wyważyć przekaz tak by był czytelny ale nie łopatologiczny, Stąd czasem pojawiają się zarzuty o nadmierne uproszczenia.
(...)
Podsumowując: narracja filmowa rządzi się swoimi regułami, obiektyw kamery rejestruje tylko pewien wybrany wycinek rzeczywistości a film jest dziełem zamkniętym i- niczym przypisy w książce- powinien zawierać stosowne wyjaśnienia niezbędne dla jego zrozumienia. Zapomniał o tym stary Wajda czyniąc "Katyń" filmem hermetycznym, zrozumiałym tylko dla osób posiadających pewien kod kulturowy, taki, którym Polacy nawet nieświadomie przesiąkają od dzieciństwa. Tym samym skazał ten film na klęskę poza Polską i pozbawił szansy zaistnienia zbrodni katyńskiej w szerszej, choćby tylko europejskiej ale powszechnej świadomości.

Uważam jego opinię za dość celną.
A Wy?

Cynizm Moskwy nie zna granic

Rosyjski sąd odmawia rodzinom katyńskim praw do walki o dobre imię pomordowanych

Tylko pomordowani w Katyniu polscy oficerowie mogą domagać się uznania ich za ofiary represji politycznych - wynika z decyzji rosyjskiego sądu. W ten skandaliczny sposób sędziowie odmówili rodzinom ofiar katyńskich zrehabilitowania tysięcy Polaków zamordowanych przez Rosjan.

Członkowie rodzin dziesięciu oficerów zamordowanych wiosną 1940 roku przez NKWD domagają się od rosyjskiej Głównej Prokuratury Wojskowej, by uznała zabitych za ofiary represji politycznych i oficjalnie zrehabilitowała. Ale prokuratura odmówiła. Krewni katyńskich ofiar odwołali się od tego postanowienia, poprzez swoich moskiewskich adwokatów, do sądu dzielnicowego w stołecznych Chamownikach.

16 maja zapadło orzeczenie. Sędzia Igor Tiuleniew odpowiedział krewnym ofiar zbrodni podobnie jak prokuratura. Uzasadnienie jest kuriozalne. Wynika z niego, że o swoje prawa mogą walczyć jedynie same ofiary represji politycznych, a nie członkowie ich rodzin.

"Kategorycznie nie zgadzamy się z decyzją Sądu Rejonowego w Moskwie i zaskarżyliśmy ją do Moskiewskiego Sądu Miejskiego. Prosimy sąd wyższej instancji, by zobowiązał Sąd Rejonowy do rozpatrzenia naszej skargi" - komentuje mecenas Anna Stawicka, reprezentująca w Rosji rodziny ofiar zbrodni katyńskiej.

Oczywiście żaden z zamordowanych oficerów nie złoży osobiście wniosku o uznanie jego praw do rehabilitacji. Orzeczenie rosyjskiego sądu można więc nazwać krótko - cynizmem w czystej postaci.

o swoje prawa mogą walczyć jedynie same ofiary