witam,
mam problem z sąsiadami mieszkającymi nade mną. Ciągnie się od przeszło dwóch lat. Otóż zamieszkują tam ludzie z dwojgiem małych dzieci.
Przez cały dzień od rana do wieczora nieustannie biegają, skaczą, rzucają na podłogę różnymi przedmiotami. Musze mocno podkreślić że w jednym pokoju mają parkiet, a w drugim jakieś płytki które potęgują i tak już donośny hałas więc proszę sobie wyobrazić co muszę przeżywać. Gdy jednak zauważyłem jak mój syn uczył się go ważnego egzaminu w słuchawkach postanowiłem coś z tym zrobić. Poszedłem do nich, zwróciłem uwagę i przedstawiłem w czym problem. Dzień spokoju. Nazajutrz ponownie to samo. Znowu tłumaczenie, proszenie i jak poprzednio dzień spokoju. Za trzecim razem otworzyła mi matka jednego z rodziców dzieci i oczywiście moje uwaga spotkała się z butą, arogancją i głupim tłmaczeniem z jej strony że to są dzieci i co mają zrobić. A poza tym to się czepiam i tyle. Najlepsze jest to, że jak przychodzi opiekunka to jest zupełna cisza, tzn. słychać czasami jak dzieci się bawią (zaznaczam BAWIĄ) ale nie ma skakania, biegania i krzyków. Gdy tylko rodzice wrócą wszystko zaczyna się od początku. Czy są jakieś instrumenty prawne aby zmusić ich do ciszy? Proszę pomóżcie!

Do ciszy ich nie zmusisz prawnie (chyba) , ale zawsze możesz hałasować w nocy kiedy dzieci śpią , a dla rodzica nie ma nic denerwującego i męczącego jak budzące się z fochem dziecko w środku nocy

stardust, zapodaj jakąś nutę dla Gandalfa, najlepiej techno.

Tylko wspólny dialog pomoże Cie rozwiązać problem.

Dzieci już tak mają, że przy rodzicach czują się najswobodniej i są najbardziej ruchliwe i hałaśliwe. Mieszkanie w bloku nie zapewni spokoju i ciszy, trzeba by postawić chatę na odludziu

Polecam

http://www.youtube.com/watch?v=tTpSCVM3 ... K_4bmBgQhk

Tak, mądre to bardzo.
Problem jest w tym, że w ciągu dnia można hałasować i to raczej legalnie i bez większych konsekwencji (oczywiście bez przesady, bo są na to paragrafy). Zakłócanie ciszy nocnej wiąże się z praktycznie natychmiastową reakcją sąsiadów i wizytą smutnych panów z MO. Tylko od ich podejścia zależy czy dostaniesz opr czy od razu mandat.
Wracając to problemu to wyjść jest kilka:
- możesz się dogadać z sąsiadami,
- możesz założyć sprawę cywilną, która będzie trwał latami i problemu nie rozwiąże,
- możesz zrobić remont mieszkania i wygłuszyć sobie sufity (szalonych efektów bym się nie spodziewał, ale na pewno będzie trochę ciszej),
- możesz się wyprowadzić, najlepiej tak jak już ktoś tu wspomniał do domku na odludziu.
Dzieci niestety tak mają i będą hałasować. Sąsiedzi powinni pomyśleć i położyć chociaż dywany, co zdecydowanie wytłumi upadające zabawki itp.
Temat jest ciężki i problematyczny. Poszukaj w sieci, bo sporo jest takich tematów na forach budowlanych i prawniczych.

Masz dwa wyjścia:
-poczekać aż dzieciaki dorosną
-wyprowadzić się.

Ja się wyprowadziłam

Dlaczego tak nie lubicie dzieci?

bo bezstresowe wychowanie

Szczerze współczuję, sam miałem kiedyś ten problem. Tylko różnica była taka że świra dostawał ojciec Henio , pijak i degenerat. Jak przychodził do domu nawalony - a zdarzało się to jemu dość często - dostawał furii. Chyba na widok swojej niedorozwiniętej żony. Rozpoczynał burdę, połączoną z rękoczynami, która trwała do godziny 4, 5 nad ranem. Gehenna trwała sporo lat.
Na nic zdały się interwencję w ZUMie, na policji.
Po prostu po iluś latach wyprowadziłem się stamtąd z postanowieniem , ze nigdy już w swoim życiu nie zamieszkam pod kimkolwiek. Mogę wdrapywać się z zadyszką na V piętro ale nad głową nie chcę mieć nikogo.
Obecnie mieszkam na III piętrze i nad głową mam już tylko niebo. Mieszka mi się idealnie bez patologii nad głową . I nieważne czy to byłby zdegenerowany alkoholik rzucający meblami po całym mieszkaniu , czy rozwydrzone małe małpy.

Swoje dzieci też będziesz tak nazywał? A może nie możesz mieć dzieci boś eunuch?

Albo gej (naukowo pederasta)

A to pederasty nie mogą mieć dzieci??