Kusi zapachem traw i świerszczem

Czerwcowa noc kusi
zapachem traw
i świerszczem

Czerwcowa noc kusi
pełnią i echem
świetlikiem

Czerwcowa noc kusi
kuszeniem które
wyraźnie mówi

Że ta właśnie noc
wcale nie nudzi
jest piękna

Że warto ową noc
podziwiać być
obok niej

Człowiek to prawda która nie boli

Człowiek zapomina
czasem coś gubi
czegoś żałuje

Człowiek jak pies
potrafi ugryźć
bywa zły

Ale bywa i tak że się
uśmiecha nie wstydzi
swych nadziei

Rozmawia z gwiazdami
wie co to miłość cieszy
go szum drzew

Człowiek to prawda
która nie boli wie
jak smakują łzy

Był przyjacielem umiał marzyć

Kocham wspomnienia
są lekarstwem
na trudne sny

Szanuje je ponieważ
pomagają uwierzyć
że życie to sens

To one potrafią
odnajdywać dal
która cieszy

Lubię cofać się do
byłego gdzie
miłe śpi

Tam czas nie dokuczał
był przyjacielem
umiał marzyć

O tym i o tamtym
nie martwił się
byle czym

Przydrożny Chrystus w dal patrzy

Przydrożny Chrystus
w dal patrzy próbuje
zrozumieć obecną
chwilę

Szuka w niej prawdy
która dziś kuleje
potyka się o fałsz
który go boli

Przydrożny Chrystus
dalej cierpi widząc
jak brat brata
nie szanuje

Jednak ma nadzieje
że na kamieniu obok
szczęśliwość usiądzie
i się uśmiechnie

Zachwycali się chwilą podziwiając horyzont

Spotkałem echo które
z wiatrem rozmawiało
o tym i o tamtym

Zachwycali się chwilą
podziwiali horyzont
chwalili go

Mówili że on to prawda
że nie smuci ich
jest im bliski

Spotkałem echo i wiatr
uśmiechali się
było mi miło

Że to właśnie ja
spotkałem ich
gdy nuda obok

Czy smutek ma dno

Czy smutek ma dno
czy jest potrzebny
czy na jego dnie
są tylko łzy

A może to sens
z którym człowiek
nauczył się żyć
mimo tego że boli

A może smutek to
prawda która
nie umie kłamać
nie wstydzi się

Wiem że to trudne
pytanie o którym
najwięcej nasz
horyzont wie

Umieją się uśmiechać wiedzą co to płacz

Nasze myśli są
jak wiatr bywają
tu bywają tam

To nasz świat
nasze życie
nasz kram

Nasze myśli to
nadzieja która
prawdą jest

Są jak skarb
w nim tli się
czysty sens

Myśli umieją się
uśmiechać
wiedzą co to płacz

Bez nich człowiek
byłby ubogi jak
bez płatków kwiat

https://youtu.be/5QglClbu2qE

Zapraszam do obejrzenia wywiadu z Panem Waldemarem Talarem, który jest mieszkańcem Gminy Sadlinki i zgodził się wystąpić w programie "Mała gmina, wielcy ludzie".
Z góry dzięki za łapki w górę, subskrypcje i komentarze!

Chwila która przemija jak babie lato

Czy prawdę można zasiać
by z niej wyrosło coś
co jest fajne

Czy prawdę można polubić
jak las łąki i wiatr - chwile
które umieją cieszyć

Czy prawda to prawda
która jest na bliska
umie się uśmiechać

Czy prawda to tylko chwila
która przemija jak
babie lato

Czy prawda jest potrzebna
jak cień i nadzieja
człowiecza dobroć

Czy prawda to czyste niebo
gdzie miłość jest
spełnieniem

A może prawda to fałsz
to nasze złudzenie
które nas wstydzi

Jest naszym wymysłem
które nas kusi czystym
grzechem

Kochana poezjo

Jesteś moim grzechem
wiatrem nadzieją
moją prawdą
uśmiechem

Jesteś moją pogodą
nocą oraz dniem
moim deszczem
prośbą i mgłą

Tak moja droga to
wszystko to ty - to
ty nauczyłaś mnie
mocniej kochać

Dlatego dziś dziękuje ci
za to że upiększyłaś
sobą moje chwile
marzenia i sny

Będzie to pogrzeb czy może wesele

Nigdy nie ma pewności
co jutro przyniesie
czy będzie to pogrzeb
a może wesele

Nigdy nie ma pewności
kto do drzwi zapuka
czy bedzie to nadzieja
czy chwile złości

Nigdy nie ma pewności
że las bedzie szumiał
a człowiek ubierze szaty
uszyte z dobroci

Nigdy nie ma pewności
czym poczęstuje noc
czy dzień będzie od
wczoraj piękniejszy

Nigdy nie ma pewności
jest tylko wiara w to
że Bóg się odważy o
lepsze dla nas poprosi

Czy szum lasu to głupota

Czy wiatr można przytulić
tęczy zmienić barwy
psu powiedzieć
że jest głupi

Czy miłość może nie kochać
powiedzieć cieniowi
że jest niczym w
porównaniu z duszą

Czy śmierci można pogrozić
wyśmiać jej racje być
zadowolonym z tego
że idzie karawan

Czy uśmiech to wstyd
a szum lasu głupotą
prawda nie jest sensem
a czas to niewiadoma

Czy to wszystko to racja
która błądzi po świecie
a człowiek jej posłuszny
bo jest tylko chwilą

Miłość która umie tulić

Zachód słońca zaćmienie
księżycowa pełnia niebo
pełne gwiazd

Drzewa szumiące echo i mgła
twarz uśmiechnięta
kwitnący kwiat

Nadzieja która puka do drzwi
miłe słówka ptasi
poranny śpiew

Miłość która umie tulić to
wszystko klamrą spięte
jest cudowne piękne

Dlatego warto jest żyć być
świadkiem tych chwil
którymi częstuje świat

Przecież to nie grzech

Czy można zawrócić czas
odświeżyć to co już było
powrócić tu i tam

To nie znaczy że dziś mnie
nudzi że jest mi żle
że muszę płakać

Po prostu tamten świat
i moja młodość dziś
mnie wzruszyła

Zapragnąłem jeszcze raz
tamte chwile przeżyć
być obok nich

Przecież to nie grzech
znowu przytulić się
do tamtych dni

Pytanie które nie dziwi

Czy można marzyć
gdy smutek obok
więdną kwiaty

Gdy śmierć się
śmieje czeka
na swoje

Czy można marzyć
gdy sen dokucza
jest marny

Gdy dzień z nocą
nie wiadomo o co
się kłócą

Czy można marzyć
gdy miłość jest
nie czuła

A zachód słońca
nie cieszy jest
smutny

Czy można marzyć
trudne pytanie
które nie dziwi