Złotym liściem dzień ozdobił

Los się uśmiechnął
fajnym poczęstował
pokazał babie lato
złotym liściem
dzień ozdobił

Do ciszy kazał się
przytulić - mówił
zgrabnym słowem
kazał cieni nocy
się nie bać

Do zadumy namawia
każe życie kochać
otwartym sercem
szczerze a nie tylko
na pokaz

Ocean żalu i rzeka łez

Samotność smutek
ta sama twarz
oraz krew

Samotność smutek
ocean żalu
rzeka łez

Samotność smutek
studnia bez dna
trudne drzwi

Samotność smutek
tuż obok nich
nadzieja śpi

Samotność smutek
krajobraz bitwy
która trwa

To nie tylko smutki i niepowodzenia

Nie bój się żyć człowieku
życie to nie tylko smutki
i niepowodzenia

To marzenia i nadzieje
które ozdabiają
noce i dni

Nie bój się życia ani
jego krętych dróg
nie poddawaj się

Nie marnuj jego chwil
ciesz sie tym czym
częstuje los

Nie martw się jutrem nie
przejmuj się byle czym
uśmiechaj się

Jet zawsze tam gdzie powinien

Los to niewiadoma
nie boi się cieni
jest zawsze tam
gdzie powinien

Los to czysta prawda
nie wstydzi go śmierć
ani nieprawda
nie nudzi się

Los to zwycięstwo
to nadzieja i sny
o życiu które ma
wiele drzwi

Los to światło ono
nie gaśnie obecne
każdego dnia
każdej nocy

Los za nami chodzi
i zawsze będzie
to on naszym
sensem

Gdy niebo było tylko nasze

Tak mi szkoda
tak mi żal
tamtych dni

Gdy niebo było
tylko nasze
nasze były mgły

A świerszcz nocą
tylko dla nas
cudnie grał

Tak mi szkoda
tak mi żal
minionych chwil

Gdy byliśmy tak
blisko siebie czując
że to nie grzech

Dziś gdy to widzę
w oku rodzi się łza
a uśmiech śpi

To one pomagają zrozumieć łzy

Gdzieś na dnie rozpaczy
iskierka się tli to
w niej ukryte są
fajne sny

Gdzieś na dnie rozpaczy
widoczne lepsze chwile
to one sensem życia
na kolejne dni

Gdzieś na dnie rozpaczy
marzenia i nadzieje
to one pomagają
zrozumieć łzy

Gdzieś na dnie rozpaczy
diabeł się panoszy
próbuje zaprosić
do niezacnej gry

Gdzieś na dnie rozpaczy
szukamy zrozumienia
mając nadzieje na to
że świat nie jest zły

To nie tylko smutek to wdzięczność

Święto zmarłych
zawsze nas boli
jest czasem
który łzy roni

Święto zmarłych
to powaga siostry
oraz brata ba
nawet sąsiada

Święto zmarłych to
zaduma to ona
pomaga zrozumieć
tych których nie ma

Święto zmarłych
to trudny dzień
jego pamięć
dusze cieszy

Święto zmarłych
życia sensem
to w nim ukryte
bliskie i dalekie

Święto zmarłych
to nie tylko
czarny smutek
to wdzięczność

Drzwi pachnące nadzieją

Ktoś o północy zapukał
myślałem że to śmierć
mimo to otworzyłem
pachnące nadzieją drzwi

Miałem rację bo ujrzałem
zapomnienie które się
uśmiechało i to mocno
na tak

Zaprosiłem więc je myśląc
o czym mogłem zapomnieć
że właśnie mnie dziś
odwiedziło

Zaczęliśmy rozmawiać jak
brat z siostrą szczerze
było bardzo miłe nie
bałem się

Na koniec zapomnienie
rzekło pamiętaj proszę
nie zapominaj minionego
nie bój się go

Nawet wtedy gdy przypomina
ci smutek i łzy przecież
to one prawdą życia
jego mocną nicią

Czas się śmieje bawi się z nami

Szybko żyjemy
czas gonimy
ale on ciągle
przed nami

Niby jest tuż tuż
już go mamy
ale to tylko
złudzenie

Szybko żyjemy
dajemy radę
jutro widzimy
nie uciekamy

Ciągle gonimy
kochając to co
jest przed nami
''Wariaci''

Szybko żyjemy
przyśpieszamy
czas się śmieje
bawi się nami

A my udajemy że
dobrze nam z tym
ale po cichu
przeklinamy

Maki róże bez kalina

Maki róże bez kalina
tulipany

Ogród marzeń pełen
pełni cudny czas

Maki róże to nadzieja
cudny świat

On spełnieniem które
umie śnić

Maki róże bez kalina
bajkowy świat

W nim nie ma miejsca
na trudne łzy

Maki róże bez kalina
spełniony świat

Jest piękna jak czarna róża

Proszę przepraszam dziękuje
niby zrozumiałe słowa
a mimo to czasem trudne
nie do wypowiedzenia

Zwłaszcza dla tych którzy
mówią mamy je gdzieś
wyśmiewają się przy tym
są z tego dumni

Proszę przepraszam dziękuje
to kwintesencja która nie ma
sobie równych jest piękna
jak czarna róża

Warto o niej śpiewać mówić
z echem o nią się kłócić
namawiać wiatr żeby
jej nie psuł

Proszę przepraszam dziękuje
trzy piękne słowa które
od zawsze noce i dni
sobą upiększają

Żyć się chce oraz marzyć

Leśna łąka
ciepły wiatr
zapach burzy

Pachnąca rosą
trawa ach cóż
za miła chwila

Czas przemiły
dech zapiera
jest cudny

Żyć się chce
śnić i marzyć
prawdą być

Że ten świat
wspaniałością
częstuję nas

Nie wstydzi sie
łez jest dziś
jutro też będzie

To nic że nadzieja nie puka

To nic że lato minęło że
jesień swoje drzwi
szeroko otworzyła

To nic że nadzieja
nie puka a noc
nie taka

To nic że marzenia
i uśmiech nie tulą
się do siebie

To nic że na ulicach
widać zapomnienie
że nie ten horyzont

To nic że świat się
sprzeciwia i tak
prawdą jest

To nic że człowiek
innym się nie kłania
że ciemność rządzi

To nic że życie idzie
nie tą drogą i tak
z nami wygra

To nic że czas ciągle
przed nami takie
jego prawo

Owe nic to czysta
poezja to ona
sensem życia

Brama za którą marzenia i sny

Smutek żal płacz
widać w nich sens
to ich horyzonty
uczą jak żyć by
twardym być

Smutek żal płacz
ocierając się o nie
stajemy się lepsi
widzimy światełko
czyli nadzieje

Smutek żal płacz
to brama za którą
marzenia i sny
dużo cierpliwości
nowych nocy i dni

Niech poniższy wiersz ozdobi wam jesienną ponurość -

Ocean marzeń

Maj to uśmiech
kwiatowy raj
ocean marzeń
kolorów kram

Maj to życia
błogi stan
człowiek milej
widzi świat

Maj to niebo
pełne gwiazd
wiatr który
wiosną pachnie

Maj to obraz
pełen prawd
śpiewu ptaka
zapachu traw