Zawrócę rzekę trudnych chwil

Pozamyka okna drzwi
zamknę horyzont
zawrócę rzekę
trudnych chwil

Bo nie chcę widzieć jak
człowiek człowiekowi
pluję w twarz
śmiejąc się

Pozamykam okna drzwi
przytulę smutek i łzy
wędrujące po suficie
będę szukał prawd

Prawd które oddaliły się
tylko dlatego że ktoś
bał się ich nie widział
sensu w nich

-- 16 gru 2021, 2021 15:15 --

Witam wszystkich - w pierwszym -pozamykam - zabrakło
literki /m / za co przepraszam i pozdrawiam.

Brama za którą marzenia i sny

Smutek żal płacz
widać w nich sens
to ich horyzonty
uczą jak żyć by
twardym być

Smutek żal płacz
ocierając się o nie
stajemy się lepsi
widzimy światełko
czyli nadzieje

Smutek żal płacz
to brama za którą
marzenia i sny
dużo cierpliwości
nowych nocy i dni

Niech Jezus będzie kochany

Nech te święta nie bolą
nie będą solą na rany
niech nas cieszą a
Jezus bedzie kochany

Niech gwiazdka na niebie
nadzieją jutra będzie
a łamany przy stole opłatek
kłania sie kolędzie

Niech te święta nie płaczą
uśmiech niech nimi rządzi
by każdy znalazł krzesło
niech nikt nie błądzi

Niech owe dni świąteczne
weselą nas a nie smucą
niech Józef i Maryja
kolędę z nami nucą

Witam - wszystkim którzy tu zaglądają życzę
spokojnych zdrowych Świąt i udanego
Nowego Roku -

-- 24 gru 2021, 2021 14:51 --

Przeszłość to nie tylko cienie

Swą przeszłość zna jak
własną kieszeń to ona
drogowskazem jego
przyszłości

Jego przeszłość to nie
tylko jej cienie to
ocean chwil których
nie żałuje

To z ich okruchów
budował dni i noce
ozdobione miłością
łzą i usmiechem

Ta przeszłość to prawda
o życiu kogoś kto nie
wyśmiewał śmierci
ptaka mgły i tęczy

To ona otworzyła bramy
za którymi nie było głodu
ani zmartwień nie musiał
bać się grzechu

Jego przeszłość jest czymś
czego się nie wstydzi
o czym lubi rozmawiać
pisać o tym wierszem

Lubię gdy aj pachnie kwiatem

Lubię gdy los zadowolony
drzewa liśćmi szumią
gdy człowiek nie
zazdrości

Lubię gdy śmierć ma słabe
żniwo a miłość czule sie
tuli i pieści jest
czysta szczera

Lubię gdy się nie kłamie
gdy księżyc w pełni
a maj pachnie
kwiatem

Lubię świat bez głodu wojen
oraz jesień i jej klimaty
ozdobione wrzosem
i babim latem

Lubię gdy nikt nie płacze
smutek kłania się
krzyżom a za drzwiami
czeka radość

-- 31 gru 2021, 2021 13:57 --

Witam - w tytule uciekło - m - przepraszam.
Przy okazji wszystkim życzę szczęśliwego Nowego Roku -

Każde pokolenie pachnie nadzieją

Każde pokolenie ma racje
umie korzystać z życia
wierzy w swój świat

Każde pokolenie światłem
które nie boi się cieni
umie w dobro grać

Każde pokolenie to wygrana
która widzi niebo
pełne gwiazd

Każde pokolenie to nadzieja
to wiara w lepsze
dziś i jutro

Każde pokolenie to piękno
ozdobione miłością
to cudowny kram

Młodość to piękna część życia

Trudno gdy psuje się młodość
gdy jest się na jej pogrzebie
bo to bardzo boli

Młodości nie warto opluwać
mówić że wszystko co popsute
to tylko jej wina

Młodość to piękna część życia
wie co to zaćmienie
tęcza wiatr róża

Nie warto się na nią obrażać
przecież to jej myśli budują
nowe horyzonty

Młodość młodość młodość
to ona zachwyca rzeźbiarzy
poetów malarzy

Cieszmy się nią niech ona bedzie
orędziem wczoraj dziś i jutra
tak będzie najlepiej

Uśmiech nadzieja i ocean prawd

W co wierzyć w niebo czy piekło
a może zwyczajnie sobą być
wierzyć w burzę tęcze i wiatr

W co wierzyć w miłość czy
horyzontu dal która maluje
pola łąki i kwitnący sad

W co wierzyć by z tego wierzenia
rodził się uśmiech nadzieja
i ocean czystych prawd

Zrobiły to świry którym obcy strach

Przysięgam to nie ja
popsułem świat
zrobiły to świry
którym obcy strach

Przysięgam to nie ja
to kłamstwo kiore
ma krzywą twarz
jest fałszywe

Przysięgam to nie ja
spierdoliłem świat
zrobili to ci którym
daleki jest brat

Przepraszam sercem i czystą myślą


Minione przepraszam za grzechy
proszę by zapomniało
o tym co było

Do minionego się uśmiecham
próbuje pocieszyć by
się nie złościło

Minione przepraszam sercem
oraz czystą myślą
wolną od złego

Pragnę by zapomniało jakim
byłem trudnym jak na nic
się złościłem

Minione to mój przyjaciel
z nim niejedną flaszką
ozdobiłem stół

Mało tego powiem wam że
czuje się spełnionym jak
drzwi tęcza wiatr

Nie bójmy się sumienia jest nasze

Nie gubmy nadziei bez
niej nie bedzie jutra ani
uśmiechu jego brak
obudzi smutek

Nie gubmy swego cienia
ani mądrych myśli to
one naszym bagażem
który nic nie ciąży

Nie gubmy swojej racji
przecież nie jest brudna
ani swej miłości do tego
co czułe co miłe

Nie gubmy siebie w
niepewnym bądzmy czujni
nie bójmy się sumienia
przecież jest nasze

Nie gubmy świata który
swoim nas częstuje jest
oknem bramą drzwiami
ciekawych horyzontów

By dusza poczuła się prawda

W co się przebrać by
śmierć nie poznała
a smutek się bał

Kogo udawać żeby
dzień się śmiał
gubił łzy

W co uwierzyć by
dusza poczuła
się prawdą

Kogo nam przekupić
by wiał tylko
ciepły wiatr

Czy nie kombinować
pozwolić by wygrał
po prostu czas

W środku nocy prosili o kromkę chleba

Zapukał smutek i łzy
nie otworzyłem bałem
sie że mi popsuje
fajny dzień

Zapukał stary grzech
nie zgodziłem sie
nie wpuściłem
bałem sie bólu

Zapukało zapomnienie
chciało zawrócić czas
zbuntowałem sie
schowałem za cień

Zapukała miłość chcąc
mnie pokochać jednak
nie byłem gotowy
iść na całość

Zapukali w środku nocy
prosili o kromkę chleba
nie postarałem sie
bałem się chwili

Zapukało niemożliwe
prosząc o zrozumienie
zastanowiłem się -
przegrałem

Dobre, bardzo dobre !