Echo które podsłuchuje

Echo z wiatrem
się pokłóciło
o to które jest
ważniejsze

Czy wiatr który
umie dokuczać
czy echo które
podsłuchuje

W te kłótnie mgła
się wtrąciła
powiedziała że
oboje lubi

Bo każda z nich
to inna bajka
inna baśń
inna legenda

Echo z wiatrem
się pokłóciło
które z nich
dostojniejsze

Może ty drogi
czytelniku wiesz
coś na ten temat
kto ma racje

Czasu nie oszukasz

Czasu nie oszukasz
on był jest i będzie
drogą którą zawsze
będziesz szedł

Czasu nie oszukasz
on był jest i będzie
więc nie obrażajmy
się że obok jest

Czasu nie oszukasz
on twoją prawdą
twoim światłem
twoim snem

Czasu nie oszukasz
on twoim cieniem
twą przyszłością
nie bój się jej

Czasu nie oszukasz
nie obawiaj się go
to drogowskaz on
zawsze racje ma

Nie wstydź się prawdy

Nie wstydź się prawdy
ona zawsze ma racje
nie boi się cieni nie
boi się mgły

Nie wstydź się prawdy
ona lekiem na zło
nigdy nie kłamie
umie otwierać drzwi

Nie wstydź się prawdy
uśmiechaj się doń
nie wmawiaj sobie
że to tylko echo

Nie wstydź się prawdy
to ona ozdabia twoje
noce twoje dni to ona
twoim horyzontem

Nie wstydź się prawdy
nie unikaj jej bądź
przyjacielem nie
mów o niej żle

Żadne byle co tego nie zmieni

Pogodna i humor dopisuje
czegóż chcieć więcej gdy
życie się uśmiecha

Gdy noc gwiazdami
częstuje a dzień od
rana na plusie

Pogoda i humor na tak
horyzont też cieszy
swym pozytywem

Mi to wszystko pasuje
żadne byle co tego
nie zmieni

Nie muszę się martwić
mogę być sobą nie
boje się cieni

Zdaje sobie sprawę że
ktoś z was pomyśli
czy to możliwe

Przecież obok zły los
się czai i może
to popsuć

Więc wam odpowiem
nie dziś gdy pogoda
i humor dopisują

Polubić to co nam dane

Czy los można przechytrzyć
burzyć to co jest pisane
czy wypada z nim walczyć
skoro jest nienamacalny

A może lepiej poczekać
polubić to co nam dane
nie martwić się jutrem
skoro dziś jest udane

Przecież los nie musi boleć
może być lekiem na zło
uśmiechem który
fajnie śni

Przemijanie

Co to jest przemijanie
czy to była nadzieja
a może to echo i wiatr

Co to jest przemijanie
które dotyka mnie
oraz pewnie i was

Co to jest przemijanie
czy ono ciągle jest
obok nas

Co to jest przemijanie
czy to pola łąki i las
a może to gra

Co to jest przemijanie
czy warto o nim myśleć
czy to stracony czas

Czas się zatrzymał umarły marzenia i sny

Kalendarze zwariowały
stanęły wszystkie zegary
czas się zatrzymał

Umarły marzenia umarły
nadzieje i sny dzień
ciemnym częstuje

Człowiek zapomniał
co to jest uśmiech
kupił smutek i łzy

Myśli dokuczają są
podobne do zaćmienia
nie umieją cieszyć

Kwiaty przestały pachnąć
lasy przestały szumieć
ptak już nie śpiewa

Czyż byłby to koniec
tego co umie żyć
czy to tylko sen

Ma swoje drzewo
swój dom
dwóch synów

To wszystko od lat
uśmiechem ozdabia
kochana dziewczyna

Z nimi codziennie
rozmawia o miłości
nie używając słów

Bo słowa to nic
w porównanie z gestami
które plotą wśród nich
szczerą nić

Nie lubię gdy kwiaty przekwitają

Nie lubię gdy kwiaty więdną
gdy ptaki śpiewać przestają
Nie lubię słuchać kłamstwa
śmiać się z oczywistej prawdy

Nie lubię gdy głodni głodują
gdy nie doznają uśmiechu
Wszystkiego co jest mocno złe
gdy niewinne dzieci umierają

Za to lubię gdy kwiaty kwitną
gdy ptactwo jest rozśpiewane
Gdy głodni są najedzeni
wojny śmierci nie powtarzają

Takie życie proste i otwarte
chce uwiecznić w tym wierszu
Szczerym od serca pisanym
które nie jedną przeżyło ranę

Już dziś cieszę się jutrem

Już dziś cieszę się jutrem
choć nie wiem jakie będzie
a może jak dziś znowu
ujrzę tęcze

Albo nadzieje spotkam
która ucieszy me serce
lub tak jak dziś zgoda
poda mi rękę

Już dziś cieszę się jutrem
widzę jego horyzont
ozdobiony uśmiechem
czyli dobrze będzie

Przecież jutro nie musi być
gorsze od dziś nie musi
się martwić byle czym
może to być fajne orędzie

Dziś też jest na tak

Wczoraj byłem dziś jestem
a czy jutro będę tylko
los wie

Wczoraj się uśmiechałem
dziś też się uśmiecham
a jutro kto wie

Wczoraj nadzieje widziałem
dziś też ją widzę a czy
jutro licho wie

Wczoraj było bardzo udane
dziś też jest na tak jutrem
się nie martwię

Przecież życie to szlak
który ma drogowskazy
trzeba je zrozumieć

Najpiękniejsze łzy świata

Zapatrzona w sufit
w ręku ostry nóż
myśli wariują
czy to już

Nagle dziecka krzyk
proszę nie rób tego
pozwól mi i
sobie żyć

Schowała nóż
zrozumiała jak
piekna wiąże ją
z dzieckiem nić

Po chwili przytuliły
je do siebie
najpiękniejsze
świata łzy

Doprawdy sam nie wiem

W parku na ławeczce
dwie pary przysiadły
obie przytulone
czasem już odgadłym

Słów nie słychać liść tylko
spojrzał na ich ręce
w jednych dłoniach mało
w drugich czasu więcej

A wiatr westchnął z cicha
do samego siebie
która z nich piękniejsza
doprawdy sam nie wiem

Ballada pisana przez echo i wiatr

Za dnia wędrował
górskimi ścieżkami
upajając się wolnością
którą upiększał białego
orła lot

Zaś nocą przy ognisku
zapatrzony w gwiazdy
na gitarze grał balladę
do której słowa pisało
echo i wiatr

Twoje prawdy nigdy nie bolały

Mamo nie żałuje chwil
które upiększałaś
twój uśmiech był
lekiem na zło

Twoje prawdy nigdy
nie bolały - mamo
twoje łzy nie
były marne

Twoje sny były zawsze
czystą prawdą dziś
żałuje że nie zawsze
cię rozumiałem

Mamo wspominam cię bo
byłaś mym światłem
która zawsze zrozumieć
życie pomagało