Szukasz może tego?

http://forum.e-kwidzyn.pl/viewtopic.php?t=89&start=75

Szukam Sowy

To musisz sobie w lesie nocną porą złapać, ale na początek musisz nauczyć się huuukać

Zacny staruszek poeta

Czując że już się zbliża
do kresu swej wędrówki
położył na szali piękno
na drugiej stosik kartek

bo chciał mieć pewność
zacny staruszek poeta
czy aby go nie kaleczył
pisząc o nim wiersze

gdy zobaczył że żadna
z nich się nie wychyla
westchnął i powiedział
teraz jestem pewny

że gdy mnie nie będzie
będą o mnie pamiętać
bo opisując piękno
nigdy go nie raniłem

co można jeszcze kupić
gdy ma się już wszystko
zapytał biedak bogatego
który monetę mu rzucił

ten bardzo zdziwiony
niby prostym pytaniem
rzekł a o co ci chodzi

bo chciałbym ci drogo
sprzedać swe marzenia
a potem je za to odkupić
coś wrzucił do kapelusza


Wszystkim obecny i byłym mieszkańcom naszego miasta Życzę Pogodnych Świąt

Mgła historii

Nad miastem mgła opływa dachy
Marienwerderu i Kwidzyna
Spowija dawne jego gmachy
Osłania tajemnicą splina

Od pól Marezy płynie w ciszę
Zamku i spójnej z nim katedry
Na miasto wpływa w każdą niszę
By wnieść co uszło ponad cedry

Co wichry wojny stąd pognały
Na zachód, z jakich stron przybyło
I zżarły miejskie areały
Gołocąc co tradycji siłą

I nawet nie ma tu już koni
Które ciągnęły wolno bryczki
W stukocie kół o bruk uliczki
To też umknęło w przeszłość toni

Bardzo ciekawy wiersz Kwidzowniku- ładny obrazek naszego miasta.
Przy okazji coś o naszym kochanym mieście wkleję-
Życzę pomyślności w Nowym Roku.

A ja wszystkim poezjo-lubnym, spełnienia w Nowym Roczku.

Przede wszystkim, czasu na płodne rozważania i nastroju oraz chęci do pisania

Dzięki Darku za życzenia.
Tobie również wszystkiego naj naj naj w Nowym roku życzę
Chęci zawsze są gorzej z weną .

Pod i nad stołem

gdy ojciec krzyczał
to matka płakała
bo nam pod stołem
walił się świat

lecz gdy miał humor
to się uśmiechała
widząc jak na blacie
rośnie domek z kart

Waldemar

Jeden z najlepszych Twoich wierszy, do tej pory publikowanych, bo taki na czasie

Bardzo brakuje mi poezji lub tylko wierszowanek współczesnych.

Pewnie wiecie o co chodzi, poezji dnia codziennego bez specjalnego zadęcia ni przesłania, fakt coś takiego napisać jest bardzo trudno

..o jak to dobrze byłoby
gdyby ci się dzisiaj z mauzoleum wstało,
zobaczyłbyś by zakute łby
co szkody czynią niemało......

Waldemarowi i Darkowi oraz wszystkim kochającym poezji nastrój.

Na dworze wiatr i zima w śniegu
Co za nią przybył bieląc pole
Jak rolnikowi z płachty w rolę
Sypnęło nie wstrzymując biegu.

Lasy stanęły białe w szadzi
Gałązki białym mchem pokryły
Kałuże w lód się odmieniły
I błyszczą lśnieniem szklanej gładzi.

Na polnej drodze sanie gonią
Ciągnione parą rączych koni
Dzwonek u sań srebrzyście dzwoni
Mrozem i echem w ciszy toni.

Dzieci wybiegły patrzeć z chaty
Czy gości widać za zakolem
Oczami wodzą, bo nad polem
Słychać dzwonienie i trzask batem

Będzie uciecha i wesoło
Kulig i sanna do wieczora
Przyszła na zimę przecież pora
Słychać zabawę teraz wkoło

Ciesze się Darku że wiersz przypadł , i nie mylisz się mówiąc iż trudno
napisać coś współczesnego , ale warto na pewno próbować ponieważ
tyle ciekawych tematów ile liści na drzewach .


Lekko i przyjemnie brzmią słowa wiersza , przypomniały mi się dziecięce
lata kiedy Kulig z płonącymi pochodniami i parskaniem koni wzbudzał
emocje z najwyższej pułki .
Wiersz na czasie , bo akurat zima nastała prawdziwa.

pozd.

Za to wszystko

za pieszczoty
pocałunki
polnych kwiatów
miłe słówka

za obecność
w dni pochmurne
oraz oczy
zawsze dumne

za te lata
już minione
twoim dobrem
oświetlone

za to wszystko
razem spięte
aż do końca
wdzięczny będę


Ponieważ na dworze dość zimno wiersz o czymś bardzo ciepłym.
pozd.wszystkich
miłośników poezji