Witam ponownie czytających forumowiczów. Z przyjemnością informuję, że w połowie lutego powinna pojawić się druga powieść Adama Zalewskiego - "Rowerzysta". Oto, co zapowiada wydawca książki - wydawnictwo Grasshopper:
"Po brutalnym morderstwie matki w sercu małego Jerry’ego rodzi się chęć zemsty.

Strach zmienia się w gniew, a niewinność w chęć zabijania. Jerry rozpoczyna krwawe żniwo, a w obronie swoich najbliższych nie cofnie się przed niczym. Prawi i szlachetni nie muszą się bać, tych złych dosięgnie ręka sprawiedliwości.

Po świetnym debiucie pt. Biała wiedźma Adam Zalewski ponownie zabiera nas w świat mroku.

Akcja Rowerzysty osadzona jest w małym, sennym amerykańskim miasteczku Eltonville w Alabamie, uwikłanym w konflikty rasowe i przestępczość.

Ale Rowerzysta to przede wszystkim historia chłopca skaleczonego przez życie, który w wyniku psychicznego urazu doznanego w dzieciństwie stał się człowiekiem obarczonym „podwójną tożsamością”.

To również historia przyjaźni i nienawiści, miłości i zemsty.

Jest to z pewnością pozycja dla ludzi o mocnych nerwach – brutalny i mroczny thriller.

Jednak w tym brutalnym świecie czytelnik odnajdzie i doceni rolę prawdziwej przyjaźni i poświęcenia."
Tym razem książka nie jest horrorem jak poprzednia. Cenne uwagi forumowiczów i recenzentów wzięte zostały pod uwagę. Polecam "Rowerzystę" jako książkę dojrzalszą i niezmiernie ciekawą. Jestem przekonany, że sięgnięcie po nią nie będzie czasem straconym. Pozdrawiam

I


Czekamy z niecierpliwością na premierę ( do piątku) .

premiera była 6 lutego i książka jest już w epmiku (nie wiem czy akurat u nas).

Cholera a u mnie jeszcze "wiedźma" czeka w kolejce. Trzeba się pospieszyć

Musiała zajść jakaś pomyłka, bo książka ewidentnie dopiero dzisiaj ma swoją premierę. Tak czy inaczej, od dzisiaj powinna być dostępna w Empiku, a jeśli komuś nie uda się jej dostać to służę pomocą.

"Rowerzysta" pojawił się już w księgarniach. I pojawiły się też pierwsze recenzje. Dla tych, którzy zastanawiają się czy sięgnąć po książkę - recenzja z Dziennika Literackiego:

Dziś (20-02-2009) swoją premierę ma Rowerzysta - druga powieść Adama Zalewskiego. W ramach świętowania drobnego jubileuszu – recenzja najnowszego, i skądinąd znakomitego, polskiego thrillera. Jak się bowiem okazuje, Polacy są nie tylko mistrzami fantastyki, ale i świetnymi kreatorami mrocznych rzeczywistości.
Jego debiutancka Biała Wiedźma ukazała się zaledwie parę miesięcy temu i została niezwykle ciepło przyjęta przez czytelników. Na ustach miłośników mrocznych historii z dnia na dzień pojawiło się nazwisko Adama Zalewskiego. Lecz choć o jego powieściach możemy powiedzieć prawie wszystko, tak o nim – niezwykle mało. Prozaik, poeta urodził się w 1951 roku w Kwidzynie i to właśnie tam spędził większość swojego dotychczasowego życia. Do swoich pasji zalicza lekturę dobrych książek, słuchanie ulubionej muzyki i obcowanie z pięknem okolicznej przyrody, najchętniej poprzez leśne wędrówki i rowerowe wycieczki. Jego fascynacje znajdują wyraz na kartach jego książki – łagodne dźwięki mandoliny przeplatają się z bluseowymi brzmieniami i wraz ze skąpanymi w słońcu krajobrazami niziny Alabamy łagodzą ponury nastrój Rowerzysty.
W małym, farmerskim miasteczku, w Eltonville, w stanie Alabama, dochodzi do szokującej zbrodni. Córka miejscowego prominenta, pułkownika Willema Jarreda, zostaje zamordowana przez własnego męża. A przynajmniej tak sądzą świadkowie, w tym nastoletni syn Noonanów, Jerry. Chłopiec, początkowo przerażony utratą ukochanej matki, postanawia zgasić w sobie strach i zastąpić go uczuciem gniewu. Jednak w miarę upływu czasu pozornie niegroźna chęć zemsty na ojcu przemienia się chęć zabijania, a ta – w krwawe żniwo, które zaczyna ogarniać coraz większą liczbę osób…
Adam Zalewski stara się budować fabuły swoich powieści w oparciu o rzetelność i autentyzm. I choć Rowerzysta nie jest może tak „amerykański” jak choćby Nie dotykać Normana Hammera Marzeny Brody, należy docenić kunszt autora w portretowaniu Południa Stanów Zjednoczonych. Pisarz zrywa z zasadą narratywizacji przestrzeni, dzięki czemu czytelnik nie koncentruje się jedynie na wydarzeniach, ale także na otaczającym bohaterów świecie. On bowiem również definiuje postaci i pomaga w uwypukleniu najważniejszych dla danego bohatera cech. Jerry – silny psychicznie i fizycznie – najlepiej czuje się w przestrzeni dzikiej, nieokiełznanej; w surowym krajobrazie, w którym obowiązują prawa natury – twarde, niemal bezwzględne, ale i niezwykle klarowne.
Podobnie surowymi prawami rządzi się samo Eltonville. Władzę sprawuje w nim znudzony życiem, kierujący się własną quasi-moralnością szeryf i jego zastępcy; szerzy się przestępczość, zaś konflikty na tle rasowym znajdują zazwyczaj tragiczne rozwiązania. Latynosi i Afro-Amerykanie nękani są przez „rycerzy” Bractwa Białej Kamelii, którzy bezkarnie grasują po miasteczku i narzucają innym swoje zasady, wedle których tylko białym obywatelom przysługują jakiekolwiek prawa. Jednak podobnie jak „kolorowi”, również przybysze z Północy Stanów Zjednoczonych darzeni są przez mieszkańców Eltonville pogardą i skazani na niemal zupełną alienację. Jednym z nich jest Bill Noonan, ojciec Jerry’ego – przybłęda z Massachusetts.
Pisarz drobiazgowo zarysowuje więc tło obyczajowe swojej powieści, jednak nie mniej uwagi poświęca również głównemu jej bohaterowi, Jerry’emu Noonanowi. Rowerzysta to w gruncie rzeczy studium mordercy, w którym śledzimy życie seryjnego zabójcy od samych jego początków. Kilkuletni Jerry budzi sympatię – jest szczęśliwym, niewinnym, radosnym dzieckiem, wychowywanym przez kochających się rodziców. Jednak kiedy małżeństwo Noonanów się rozpada, w chłopcu zachodzi ogromna zamiana. Zamiast uśmiechu na ustach, towarzyszy mu lęk. Ten strach osiąga apogeum w momencie zamordowania matki Jerry’ego. To właśnie wtedy chłopiec poprzysięga sobie, że nikt nigdy go już w stanie wszechogarniającego przerażenia nie zobaczy. Narzędziem, które pomaga mu w wyzwalaniu się z okowów własnej tożsamości, jest rower pozwalający poczuć się Jerry’emu naprawdę wolnym. Czerwony schwimm stanowi nie tylko synonim wolności, ale jest również kluczem, który otwiera i zamyka kolejne etapy życia młodego Noonana. Stanowiąc przedłużenie ciała chłopca, pozwala mu wyruszyć w podróż w głąb siebie, a zarazem w podróż „od” i „do” ojca. Myśl o zamordowaniu Billa jawi się Jerry’emu nie tylko jako szansa na pomszczenie matki, ale też jako cezura oddzielająca jego samego od lepszego życia.
Rowerzysta to znakomita, trzymająca w napięciu powieść, która opowiada o wartościach, które znaczą w życiu każdego człowieka najwięcej: o miłości i przyjaźni, ale i o nienawiści i zemście – uczuciach rozkwitających w powieści w promieniach gorącego, południowego słońca. Książka nosi w sobie znamiona westernu, co wyraża się przede wszystkim w dwubiegunowej wizji świata; rzeczywistości rządzonej przez dobrych i złych, w której nie ma miejsca na żadne niejednoznaczności i w której białe zawsze jest białe, a czarne – czarne. Jednak przede wszystkim to dobry thriller – nieco brutalny, bez wątpienia mroczny i, choć fabularnie nieco wtórny wobec kreacji bohatera Jeffa Lindsaya, bardzo wciągający.

Stałem się posiadaczem następnej książki, pierwsza poza już zgłaszanymi uwagami podobała mi się.

Ciekawi mnie jedna sprawa, autor jest polakiem lecz pisze o amerykanach, a jakby tak kiedyś osadzić akcję na naszych rodzimych terenach

Są już niezłe kryminały rdzennie polskie, a może spróbować horroru made in Poland

made in Kwidzyn lub okolice. To by było coś !

o tym z wrodzonej skromności już nawet nie wspomniałem

na tą Twoja zagwozdkę Dariuszu niedługo dostaniesz odpowiedź...obserwuj, rozglądaj się...a sama przyjdzie ja Ci to obiecuje, jakem cyganicha Grinka

Już pisałem że w Ciebie wierzę, ale możesz też czasami ściemniać

Rowerzystę właśnie kończę. Muszę przyznać, że jest zdecydowanie dojrzalsza od Białej Damy.
Troszkę mi brakuje tej odrobiny tajemniczej fantasy, która znajdowała się w pierwszej. Lubię fantasy.
Atmosfera powieści, z Kingowej zmierza raczej ku Cizia Zyke. Tak ja to odebrałem. Jest realistyczna do bulu.
Czy coś w niej mnie raziło? Parę naprawdę drobiazgów, o których mam nadzieję kiedyś podyskutować autorem.
Może nawet obroni swe racje.
Co do uwagi Darka, że powieści zlokalizowane są w amerykańskim środowisku. Ale jak są zlokalizowane.
Mieszkałem ponad rok w stanach, trochę się po nich powłóczyłem, wprawdzie, bardziej na północy.
Czytając książkę, podświadomie szukałem jakiś dysonansów wynikających z nieznajomości terenu, kultury i obyczajów.
Nie potrafiłem ich znaleźć. To bardzo dobrze świadczy o piszącym.

Mam do Adama spore pretensje, bo czytanie powieści zdezorganizowało mi życie domowe (dwie nieprzespane noce) ,
niestety, od tej powieści nie można się oderwać.

chyba do red-bulu

Nie, bohater pijał tylko colę

ale kpt. mógłby pisać ortograficznie