Kochamy naszą Liwę. Lubimy nad nią spacerować, pływać kajakami. Jest piękna i pełna uroku, ale znamy ją na odcinku Prabuty - Szadowo, nieco mniej - do Kamionki.
ALE ONA OPŁYWA KWIDZYN. I tu jej nie znamy. Nie znamy, bo gdybyśmy znali, to musielibyśmy się schować pod ziemię ze wstydu.
Nasza chluba na tym odcinku, niestety - świadczy o nas, bo to nie bobry, nie przyroda uczyniła ją taką, jaką Wam w maleńkiej części ukażę.

KTR-ki zimowym czasem przeszły spacerkiem cały odcinek Liwy dookoła Kwidzyna. Z pod lodu ukazywał się widok nieciekawy, postanowiliśmy to zmienić.
Aby cokolwiek dotknąć w nurcie rzeki, należy mieć zezwolenie RZGW w Gdańsku. Uzyskaliśmy takie zezwolenie, nie bez problemów,
bo musiałem jeszcze raz przejść się pieszką wzdłuż całego odcinka z GPS i opracować szczegółowy spis usunięcia przeszkód z nurtu.

Sprawa nie jest błaha, bo ilość samych śmieci oceniam na jakieś 5 przyczep ciągnikowych i dwa razy tyle zwalonych gałęzi i drobnych pni.
Nie mówię oczywiście o dziesiątkach zwalonych w poprzek nurtu, ładnych drzew, które stanowią piękno rzeki i nie należy ich ruszać.

Aby to wszystko usunąć z brzegów rzeki, potrzeba współdziałania władz lokalnych.
Jestem w trakcie organizacji spotkania na które zaprosiłem Starostę, Burmistrza, Dyr. Wydziału Ochrony Środowiska, Eko-inicjatywę i RZGW.
Spróbuję ich namówić na współdziałanie, w poradzeniu sobie z tym problemem.

Czekając na umówione spotkanie, coś mnie wczoraj napadło. Pożyczyłem od Porcelego jego piękny kajak i dziś ze Zbyszkiem popłynęliśmy
w pierwszą roboczą wyprawę. No i co mam powiedzieć? Z bliska - tych śmieci jest dużo, dużo więcej, niż wydawało się z brzegu.
W paru miejscach nurt był przegrodzony śmieciami na całej szerokości rzeki i chodziliśmy po nich jak po twardym gruncie.
Przeważa styropian i plastiki, ale są też setki szklanych butelek i słoików. Ze śmieci można by też złożyć parę samochodów i telewizorów.
A całość spleciona ogromną ilością gałęzi i jeden Bóg wie czym jeszcze.

Co było robić? Zabraliśmy się do roboty, uwalniając kilka dużych zatorów. Gałęzie i kłody, które wyrzuciliśmy we dwójkę na brzeg,
nie zmieszczą się na samochód z przyczepą.

Taki był nasz rekonesans. Trzeba tam będzie wrócić wielokrotnie, i to w większym gronie. No i trzeba namówić gospodarzy tych brzegów
aby potem te śmieci sobie gdzieś zabrali. Swoją drogą, niefrasobliwość mieszkańców naszego miasta jest poza wszelkim limitem.

I napiszę tutaj te słowa. Tak długo będziemy męczyć ten temat, aż kwidzyniacy będą mogli swobodnie i bez zniesmaczenia popłynąć
naszą Liwką dookoła kwidzyna. Bo ona tak płynie.

Do mych niezbyt składnych wypocin dołączam parę szybkich fotek z dzisiejszej wyprawy.

Acha.
SPECJALNE PODZIĘKOWANIA DLA PORCELLUSA ZA KAJAK

Tylko ostrożnie z tą piłą. Nie tak dawno ktoś na własną rękę udrożnił rzekę Radunię. Ekolodzy donieśli do prokuratury i sprawa jest wyjaśniana. Najpierw wszelkie zezwolenia potem praca.

Spoko, Rachel. Przecięliśmy tylko dwa (uzgodnione z RZGW) pnie nadwodne. Większość cięć, to wszelkie kłody i gałęzie podwodne.
Nie ma innej możliwości udrożnienia nurtu. Na P1010084.jpg Zbyszek tnie gruby pień. Tak, ale był on w pełni zatopiony pod grubą
warstwą śmieci i trzeba było go pociąć, aby wyjąć z nurtu. Pozostałe, pocięte przez nas pnie, które widzicie na fotkach,
pływały swobodnie w nurcie rzeki i tworzyły zator w śmieciowisku




I na te działania posiadamy zezwolenie.

No, no, profesjonalnie się do tego zadania przygotowaliście. Z tego co przeczytałam wnioskuję, że jeden sezon to zbyt mało na takie działania.

Wcale nie. Mamy zamiar pracę tę wykonać w przeciągu miesiąca. Inna sprawa, że potem będziemy wiercić dziurę władzom,
aby tę trasę nieco ucywilizować, budując dojścia do wody, miejsca biwakowe, miejsca do przenosek kajaków itp. Ta robota to już na następne lata
W chwili obecnej, na całym odcinku nie ma ani jednego dojścia do wody, brzegi są bagniste i w 90% zarośnięte 1.5 metrowymi pokrzywami.
Nikt tam nie chodzi bo nie ma takiej możliwości. Nikt też nie widzi jak ta rzeka wygląda i dlatego nikomu te śmieci nie przeszkadzały.

Dlaczego możemy to wykonać tak szybko? Ano dlatego, że jesteśmy porąbani i robimy to za frajer. W związku z tym, nie potrzebna jest nam
żadna skomplikowana organizacja. Po prostu, paru ludkom się chce

Czytając i oglądając Twój reportaż mam nieodpartą chęć zapytać ?
Czy RZGW zajmuje się jedynie wyciąganiem pieniędzy ze skarbu państwa, wydawaniem zezwoleń ew. pobieraniem łapówek.
Bo jak czytam sam musiałeś zrobić dokumentację, później sam rozpocząć pracę.
Wcale nie złośliwie można stwierdzić z dużym prawdopodobieństwem, że ktoś z władz miasta i jakiś inspektor z RZGW wezmą za to pieniądze.
K....wa kiedy to się skończy, przecież takich jak Ty i paru innych nie może zapieprzać w czynie społecznym za aparat państwowy, na który płacimy my wszyscy.
Komuna trwa nadal tylko forma się zmieniła

oki44,
będę Ci bardzo wdzięczny jeśli któregoś popołudnia lub w któryś weekend wyciągniesz mnie w tak szczytnym celu z domu. A wiedz że nie jeżdżę ostatnio z ktr tylko dlatego że nie mam jeszcze jak wziąć na rower swojej córki więc na razie tylko piesze wycieczki nam pozostają...

Marian, nie chcę tu wyglądać na recenzenta Twoich działań, ale o tej inicjatywie muszę ogłosić, że jest ona wspaniała w swojej konkretności. Żaden urząd, ani instytucja nie wykona tego, co może zrobić garstka zapaleńców.

Niedawno dowiedziałem się o projekcie wycięcia szpaleru wiekowych lip, który tu u mnie prowadzi od szosy do dworu, oraz o budowie domu jednorodzinnego w jego najbliższym sąsiedztwie. Ewidentnie i w sposób ostateczny zdegraduje to resztkę zachowanego krajobrazu kulturowego XIX wiecznego majątku, chociaż chroni go odpowiednia ustawa.
Wczoraj próbowałem zainteresować tą sprawą urzędy, które nie tylko w swej nazwie ale i w obowiązkach mają ochronę czy to przyrody, czy to zabytków. Mur obojętności i pobłażliwa wyrozumiałość dla mojej donkiszoterii. Plan to jest plan i nie ma innych racji.
Kilka lat temu zabrano z tej drogi bruk starannie oszlifowany żelaznymi obręczami kół wozów, które przez ok. 200 lat przemierzały tę drogę. Decyzją ówczesnego konserwatora część tych kamieni nieumiejętnie i na sztorc ułożono na parkingu przy św. Mikołaju, a reszta tradycyjnie poszła sobie na lewo do budowanych w okolicy rezydencji. Na nic się zdały interwencje w urzędach, ani kampania w lokalnej prasie.
Teraz, w mojej rozterce dotyczącej drzew rozbudził nadzieje mój Najmłodszy, który znalazł warmińsko-mazurskie stowarzyszenie, które nawet z pewną skutecznością chroni dalsze istnienie ocalałych jeszcze traktów z ich drzewostanem. Nadzieja w tych zapaleńcach, którzy podobnie jak KTR-kowa banda próbują chronić jakieś piękno przed degradacją.

Życzę Wam dużo sił i powodzenia, choć nie dostaniecie za to żadnych medali (nawet bez zawieszki).

Jednak może dostać za to order. Wszak nasz Oki, to Mistrz KTR

Rachel,



Oczywiście że może Stowarzyszenie ma takie prawo

Oki44, jeśli tylko wszystko uda się odpowiednio dopasować, to chętnie pomogę.

Budslavsky, jak masz cierpliwość i siły to proponuję słać pisma do wszelakiej maści mediów, ministerstw, stowarzyszeń, instytucji, "wybrańców narodów" itp. umieszczając w kopii pisma wszystkich adresatów, może strach przed szumem medialnym ruszy sumienia co niektórych prominentów i zaczną cos w tej sprawie działać. Chociaż czasami trudno włączyć z argumentem pieniądza. Jak czasami widzę w TV reportaże na siłę szukających sensacji to aż mnie dziw bierze że na te wypociny publiczna TV daje pieniądze.

Nie przyjacielu, Ty i ja dajemy łapami skretyniałych polityków

Darek, Budslavsky, Rachel. Z tymi władzami i naszą Liwą to nie całkiem tak. Ostatnimi laty utarło się przekonanie,
że nieingerowanie ludzką ręką w środowisko naturalne jest ochroną przyrody. Teoretycznie tak jest, ale...
przecież przyroda ma czemuś i komuś służyć, jej piękno ma być przez kogoś odbierane. Pozostawienie jej
w stanie nienaruszonym było by możliwe, gdyby obok nie żył człowiek ze swoimi beztroskimi działaniami.
Teoretycznie rzecz ujmując - nie robienie nic - zachowuje przyrodę dziewiczą - plus parę ton śmieci bytowych.
No, ale w parkach budujemy alejki spacerowe, aby te parki służyły ludziom i oddawały swe piękno.
Z Liwą jest podobnie. Bezrozumna (nadmierna) ingerencja zniszczy jej urok, ale nic nie robienie, tego uroku nie utrzyma.
Potrzebny jest rozsądny kompromis.

Electro-nick, Bombka. Z tą deklaracją pomocy byłbym nieco ostrożny. To naprawdę ciężka praca
cały czas po pachy w wodzie i pokrzywach oraz grzebanie się w starych śmieciach.
Praca raczej nie dla dziewczyn (z całym szacunkiem)

Jak we wszystkich naszych działaniach, ale jak już ingerowaliśmy sobą w naturę to wypada się jej chyba czymś odwdzięczyć, chodzi mi o takie działania jak chociażby Twoje i Twoich przyjaciół (bez wazeliny)