Rok temu, opisywałem swoje wrażenia z pobytu na 18 Przystanku Woodstock. Relację można przeczytać tutaj

Coś się zmieniło od tego czasu? W zasadzie nie wiele, jednak postanowiłem po raz trzeci przyjechać na ten festiwal i poczuć znów tą niespotykaną atmosferę tego wydarzenia.

To, co mogło w tym roku przykuć uwagę to incydent na ASP z p. Miecugowem w roli głównej, który został spoliczkowany/uderzony przez jednego z uczestników Przystanku Woodstock. Mnie osobiście nie było na tym wywiadzie, więc nie za wiele mogę napisać na ten temat; w zasadzie nie wybierałem się tym razem na wzgórze Akademii Sztuk Przepięknych, gdyż najzwyczajniej w świecie nie miałem powodu, by tam się wybrać, chociaż była okazja, by w tym roku móc uczestniczyć w wywiadzie m.in. z Kubą Wojewódzkim czy prof. Zbigniewem Lwem-Starowiczem. Skupiłem się w tym roku bardziej na zwykłym odpoczynku od życia codziennego.

Oczywiście nie samą imprezą człowiek żyje i wybrałem się na koncerty kilku zespołów. Myślę, że największym oczekiwanym w tym roku był zespół Anthrax - jedna z legend amerykańskiego thrash metalu, który zrekompensował się za nie udaną trasę sprzed roku i przyjechał, by zagrać, w mojej ocenie, naprawdę dobry koncert. Byli pod wrażeniem widoku tylu ludzi. Zagrali m.in. Madhouse, Got the time, Caught in a mosh, a także covery T.N.T. zespołu AC/DC i Anti-social zespołu Trust.

Dobrym koncertem może pochwalić się także zespół Hunter, w tym roku robiący metal projekt wraz z gośćmi m.in. wokalistą zespołu Mech - krótko mówiąc grali większą część koncertu covery znanych zespołów, które w zamyśle miały tworzyć historię metalu i rock'n'rolla. Zagrali m.in. Master of Puppets, Walk, Kashmir, Paranoid, Run to the hills czy South of Heaven.
Na tym koncercie przydarzyła mi się dosyć nietypowa sytuacja.
Otóż podczas koncertu, mniej więcej pod koniec, stanąłem sobie pod sceną, chcąc ochłonąć od tego całego szaleństwa. Zbliża się czas podziękowań itp. rzeczy i ni stąd ni zowąd, w moją stronę gna stado ludzi. Co się okazuje - dokładnie nade mną jeden z zaproszonych gości Huntera wyciąga rękę do publiczności. Niezły ścisk towarzyszył przez dłuższą chwilę. Przyznam, że nie wiem czyją dłoń udało mi się uścisnąć podczas tego koncertu, jednak sama sytuacja wydała mi się dosyć ciekawa i miałem w sumie dobrego farta, że tu stanąłem i skorzystałem, że mogłem właśnie uścisnąć dłoń artysty. Ciekawe doświadczenie, które na długo utkwi mi w mojej głowie.

Kolejny koncert - Mech. Przyszedłem na ten koncert z ciekawości. Wiele o nich słyszałem jako legendzie polskiego heavy metalu. Także dobry koncert. Nie było dużo szybkiego grania, ale można było zacnie pomachać głową w rytm muzyki.

Big Cyc - w tym roku obchodzą 25-lecie istnienia, tak więc dali z siebie wszystko na tym koncercie i zagrali na pełnej parze. Także ciekawy koncert.

Kabanos - zespół, który grał rok temu na małej scenie, tym razem dzięki swojej nieprzeciętnej twórczości dostali okazję zagrania koncertu na dużej scenie. Widać było, jak wielu już fanów zaskarbił sobie band. Praktycznie każdy kawałek był śpiewany przez wielu zgromadzonych na koncercie. Dobre show, polecam posłuchać ich.

Inne zespoły, które grały na dużej scenie, to m.in Kaiser Chiefs, Ugly Kid Joe, Farben Lehre, Soldier of Jah Army (SOJA), Danko Jones, Emir Kusturica, Leningrad, Kamil Bednarek, Maria Peszek, a także Enter Shikari.

Co do ogólnej organizacji Przystanku - drogie jedzenie w strefie gastro. Za półlitrową colę czy nestea płaciło się 6zł, a za taką zapiekankę, którą u nas na festynach kupi się za 4,5-5zł, tam kosztowała 9zł. Jak dla mnie - zdzierstwo.

Także kiepska wydawała mi się być sytuacja z puszczaniem powrotnych Woodstockowych Pociągów, gdzie na starcie miały już pół godziny opóźnienia. Niestety, sam zamiast jechać zamierzone niespełna 8h do domu, wracałem około 12h, czekając h na pociąg w Poznaniu do Torunia, a w Toruniu 2h na pociąg do Grudziądza.

Pomimo wielu różnych sytuacji mam znowu powód, by cieszyć się z wyjazdu za sprawą ludzi, z którymi spędzałem czas i postaram się znów za rok pojechać do Kostrzyna, jeśli sytuacja za rok na to pozwoli.

Poniżej kilka zdjęć z imprezy.

Byłeś na Enter Shikari?

Akurat na Enter Shikari nie byłem pod sceną, ale miałem rozbity namiot w takim miejscu, że mogłem spokojnie oglądać to, co wyświetlają na telebimach i dość dobrze słyszałem, jak grają. Całkiem przyzwoita nutka. Z relacji moich znajomych dowiedziałem się, że w pewnym momencie dobre show zrobili, rozpędzając się jednak z szaleństwami z mikrofonem i ogólnie ze sprzętem.

To, co chciałbym jeszcze dopisać, to oczywiście panująca pogoda na Woodstocku - skwar nieziemski. Wszystko się grzało do wysokich temperatur i był problem z dostaniem zimnej wody. Na szczęście podczas koncertów puszczane były wozy strażackie, wjeżdżające w tłum ludzi pod sceną i polewające wodą zgrzanych Woodstockowiczów. Co chwila był problem z kranami w miejscach, gdzie można było się przepłukać. Co i rusz znajdował się jakiś cwaniak, chcąc mieć szybciej wodę, urywał główny przewód dostarczający wodę, a za nim tak robiło coraz więcej osób aż doprowadzali do awarii. To tylko irytowało pozostałych, gdyż przez to spadało ciągle ciśnienie w kranach i nie można było przepłukać spokojnie głowy, chcąc się ochłodzić.

Ciekawym właśnie opinii o Enter Shikari

To była taka mieszanka muzyki elektronicznej z rockiem i jeśli chodzi o ten koncert, to można było dobrze potańczyć pod sceną. Niestety, za dużo nie pamiętam, co i jak grali, byłem zajęty czymś innym.