Łażąc z wnuczęciem po parku, przypomniałem sobie napomnienie PanaHawranka, że nade wszystko na tym świecie, najbardziej powinniśmy sobie cenić muzykę wiatru w drzewach. A oglądając swoje pomniki przyrody przypomniało mi się także pewne pojedyncze niezwykłe drzewo w Kwidzynie.

Jest to wyjątkowy okaz przyrodniczy, w pełni zasługujący na miano pomnika przyrody, którego status uzyskał dopiero przed 15 laty. Nie licząc karłowatych mutantów ogrodniczych tego gatunku jest to jedyny okaz w powiecie kwidzyńskim.

Miłorząb dwuklapowy zwany japońskim, choć właściwie pochodzi z Chin. Kwidzyński miłorząb jest drzewem prawdziwie okazałym. Chociaż przydano mu nieciekawe murowane i zbyt bliskie sąsiedztwo, to i tak imponująco prezentuje pokaźną, bo niespełna dwumetrową średnicę pnia wysokiego na ok. 30 metrów! Jak to w ogóle z drzewami bywa, to i nasz miłorząb jest szczególnie malowniczy jesienią w deszczu jasnożółtych liści o ciekawym kroju, niepowtarzalnym u innych gatunków. Drugi, najbliżej rosnący możemy zobaczyć w Malborku przy ul.Sprzymierzonych (też jedyny w tamtym powiecie).
Niezwykłe cechy przyrodnicze miłorzębu oraz jego przydatność leczniczą podaje encyklopedia.

Wracając z kwietniowego koncertu zrobiłem fotkę drzewa jeszcze nagiego bez listowia, której nie pokazuję, nie tylko dlatego, że jest byle jaka, lecz naśladując tu innych chciałbym zakończyć zagadką:
W którym miejscu rośnie ten miłorząb?

Ci, którym to zadanie jest zbyt banalne i proste może wiedzą, czy jest to osobnik dendrologiczny męski, czy żeński, na co ja nie znam odpowiedzi. Tak z marszu bez pomocy bibliotecznej i bez wizji lokalnej, to pewnie w Kwidzynie nikt nie zna płci tego drzewa. Nie zdążył mi tego powiedzieć mój wszystkowiedzący kwidzyński ekspert przyrodniczy, do niedawna popularny w mieście "kolega mgr inż.", bo wziął i umarł znienacka w zeszłym roku.

W Kwidzynie mamy dwa pomnikowe miłorząby: jeden w okolicy Słowiańskiej, a drugi w okolicach Urzedu Miasta.
Obydwa spełniają Twoje wymagania, ale mam wrażenie, że chodzi Ci o ten Słowiański.

Porcellus

Porcellus,
a nie miłorzęby, bo nie wiem

Wypada mi tylko się zarumienić, co czynię ze wstydem
Pod ręką mam publikację z 1994 r., gdzie pomnikowy jest tylko miłorząb pomiędzy Słowiańską a kinem "Tęcza" a o tym koło Urzędu Miejskiego dowiedziałem się dopiero teraz.

Jest, jest. Szkoda, źe nie chodziłeś do Przedszkola nr 5, którego juź nie ma. Nasze przedszkolanki wiedziały sporo o okazie w parku za UM. Wiem o nim z przedszkola więc juź jakies 25 lat.

Też byłem bliski tej wersji, ale internet mówi mi inaczej

Porcellus

Hmmm. ... jeśli w dopełniaczu jest oboczność to czemu jej nie ma w liczbie mnogiej.... zagwostka do wyjaśnienia

agniesz-ka,
Jaja se Porcellus, robi a Ty wierzysz mu dziewczyno, jasne że byka strzelił

Podpadało mi, że Porcellus opiera się na necie

Dobra, dobra właśnie to szybkie podpieranie się netem wyszło mi bokiem.
Odpaliłem "Słownik ortograficzny" PWN
i oczywiście:
miłorząb -rzębu, -rzębie; -rzęby, -rzębów

Przepraszam i powiem po warszawsku - się dużo piesze, się czasem byka walnie.

Porcellus

A wal sobie chłopie, nikt pretensji nie ma, pocieszające w tym jedno że Cię ktoś czyta

Ponieważ zawarto już konsens w kwestii : miłorząb, -rzębu itd.,możemy przejść dalej.
Z kwidzyńskich miłorzębów znałem i zapamiętałem tylko ten za „Tęczą”, bo jak się go zobaczy w jaskrawożółtej szacie, to robi wrażenie. Ciekawy mógłby być foto-albumik miejscowych drzew pomnikowych w różnych porach roku.
Jak się okazuje, do 16 drzew ze spisu z 1994 doszły nowe pomnikowe okazy, choć nie sądzę, by przez ten czas, któreś z drzew przelicytowało swym wzrostem np. dąb na Dębowej.

Poza interesującymi przyrodniczo, są też w mieście drzewa z przeszłością historyczną. Lustrując je (oczywiście, wedle już poprawnych zasad ustalonych przez Trybunał), przypominam sobie historię zasadzenia dębu na Pl. Plebiscytowym (wówczas Flottwell Platz) w 1902 r.(?) przez cesarzową Luizę.
Niestety, nie mogę przytoczyć tu żadnego źródła, bo pamiętam tylko fotografię w jakimś czasopiśmie, uwieczniającą to wydarzenie. Nie wiem z jakiej to okazji moja sąsiadka z pobliskich Kadyn przybyła wówczas do Kwidzyna.
Chodzi tu o dąb rosnący w metalowym ogrodzeniu naprzeciw cokołu ze Staszicem.

A przy okazji inna kwestia: W miejscu pomnika Staszica stał podobny w formie pomnik Fryderyka Schillera, którego imię przez jakiś czas nosiła stojąca za jego plecami szkoła.
Czy ktoś zna fotografię tamtego pomnika Schillera? Ciekawe też, gdzie się podziało jego popiersie. Kiedyś podejrzewałem, że to mój człowiek z marmuru, ale pomijając już, że to zupełnie ktoś inny, to nie nosi on żadnych śladów przebywania pod chmurką na wolnym powietrzu, co mnie uspokaja, że chyba nie pochodzi z jakiegoś nagrobka.

A ja powiem, że "jest też takie drzewo" co nazywa się platan i jest na bank jedno w Kwidzynie (no ... chyba, że ktoś sobie na własnej posesji zasadził) Również jest bardzo rzadkie i całkiem okazałe - a te kwidzyńskie szczególnie. Rośnie samotnie na sporej połaci terenu. Ongiś miało jeszcze więcej miejsca, ale i tak jest dobrze. Oby tylko nikt nie połakomił się o ten skrawek ziemi i platanka nie "eksmitował".

Małą zagadkę z tego zrobię i zapytam gdzie znajduje się owy okaz. Żeby natomiast nie było za łatwo to nie podałem pełnej nazwy tegoż drzewa.

A ja mam takie pytanko:
W Kwidzynkowie rośnie cała masa kasztanowców, w większości kwitnących na biało; Ile i gdzie rosną kasztanowce kwitnące na czerwono?
(Jest maj można poszukać)

A to te miłorząbki (jeszcze bez liści)