Skąd się wzięła nazwa Kino "Tęcza"?

Wg mnie(naiwne ale możliwe):
-bo wyświetlano w nim kolorowe filmy
-bo w Polsce było kilkanascie albo kilkadziesiat innych "Kin Tęcza"

Kontynuuję:

Z powodu kiepskich układów optycznych w radzieckich projektorach. Na ekranie na obrzeżach klatki (z powodu nie usuniętej dystorsji chromatycznej obiektywu) powstawała piękna tęcza

Ciepło, ciepło ..

Bo projektory nazywały się "радуга"




Zapewne mistrz miał na myśli aberacjaę chromatyczną , prawie to samo ale .......

Porcellus

Pierwszym filmem wyświetlonym po wojnie w Kwidzynie był radziecki obraz "Tęcza". Stąd wzięła się nazwa kina, które otwarto w marcu 1946 roku. Było to wówczas jedyne czynne kino w promieniu kilkudziesięciu kilometrów.

Żródło informacji?

Gdyby wyświetlono równie popularną ówcześnie radziecką produkcję pt. "Świat się śmieje" to kino nazywało by się "Świat' i mawiano by "okno na świat".

Film "Tęcza" w reżyserii Marka Donskoja, gdzie operatorem był Borys Monastyrski,
nakręcony w 1944 był pierwszą radziecką produkcją , która otrzymała Oscara.
W zasadzie film można nazwać koprodukcją, gdyż scenariusz do filmu napisała Wanda Wasilewska. Podobno patriotka polska

Porcellus

A mnie tam pasuje. Nazwa jak nazwa . PKiN jest podobno duży i szpeci, a mnie się podoba.

Lepsza "Tęcza", niż jak tamtych czasach nazywano kina "Przyjaźń" czy "Wolność".

Porcellus

Przyznam się,że podobało mi się w Leningradzie..... w Gdańsku na Długiej .

Informacja jest na str. 179 w Tomie II.
Można tam jeszcze wyczytać, że repertuar zmieniano 2 razy w tygodniu i "kino było już obiektem godnym pozazdroszczenia, gdyż posiadało jednolite wygodne fotele, było bardzo obszerne i dobrze oświetlone. Zbyt skromna była oferta repertuarowa dla dzieci i próbowały one wchodzić na filmy dla dorosłych. Jedynym poważnym mankamentem były częste przerwy w dostawie prądu." Tak chwalił kino dziennikarz z Malborka ("Ziemia Malborska", 22 I 1947) i zazdrościł, bo "Capitol" w Malborku uruchomiono później. W "Capitolu" bileter kiedyś wyrzucił mnie z kolegą za ucho, bo nie pasowały mu nasze kapelusze i dorysowany zarost.

W Kwidzynie repertuar kina kształtował sekretarz PPR Jan Krupa, który protestował przeciwko wyświetlaniu filmów sensacyjnych i w 1948 roku "z duma donosił władzom wojewódzkim, że niechęć do filmów rosyjskich została przełamana, zwłaszcza wśród repatriantów zza Buga." Można dodać, że zwłaszcza oni byli wyczuleni na fałszywy propagandowy obraz niedawnej przeszłości.

Dodam tylko tytuł "Dzieje miasta Kwidzyn"