plakat:

Serdecznie polecam. Mój stary dobry kolega Włodek jest bardzo ciekawą postacią
a jego wykłady są niezapomniane. To już drugi w Kwidzynie.

Na swym pierwszym wykładzie Włodek - matematyk, zaczął:
dzisiaj życie jest tak szybkie, że pracuję na trzech półetatach...

Dla przypomnienia:
Prof Włodzisław Duch dziś o 17:30 w sali KCK

No więc wykład się odbył. Profesor Duch (dla mnie Włodek) przez bite dwie godziny uzmysławiał nam
funkcjonowanie naszego mózgu. Co wiemy, czego się domyślamy, co jesteśmy w stanie zmierzyć i zrozumieć.
Szukał w nim naszego "ja", naszej świadomości, jej rozumienia i wszystkiego co z tego wynika.
Pewien klimat tych rozważań oddaje wiersz Edwarda Stachury zamieszczony na planszy.

E-Kwidzyn reprezentowała Coni, Krzyżak i Oki44, i... jak zawsze zdyscyplinowani, członkowie Uniwersytetu XX wieku.
A wykład był dość trudny i raczej dla bardziej chłonnych umysłów. No cóż, w naszym mieście nic się nie dzieje, grajdoł, Dody nie było, ani piwa...

Skrypt do wykładu:
http://www.is.umk.pl/~duch/ref/PL/09/09 ... Krakow.ppt

Cholera, a miałem się wybrać. Dzięki za relację, choć kontakt z żywym człowiekiem byłby zapewne ciekawszy.

Skromniś z Ciebie.
Teoretyków Ci u nas dostatek, tylko robić nie ma komu.
Oglądając Duch06.jpg odnoszę wrażenie, że wykład był dość krótki (dolny akapit).
Mógłby się pan Duch (dla niektórych Włodek), bardziej przyłożyć do prezentacji, dla mniej chłonnych.

Nie, chłonniejszych od mojego i ludzi w jesieni życia. I takich jest sporo na naszym forum.
Zamieściłem pierwszą i ostatnią planszę konspektu. Całość jest w linku do PPT, który zamieściłem.
Znów trzeba troszkę wysiłku, ale to trudne, prawda?

Najpierw trzeba było wziąć udział w wykładzie a potem oceniać, i wykład i wykładającego.

Pierwsze zdjęcie - świetne ujęcie, jeżeli to wesoły człowiek na co dzień, to rewelacyjnie oddaje charakter.
Rodzina Duch w tym mieście zawsze była znana i szanowana. Nie jest to przeciętne nazwisko. Oki44, Coni i inni może pomyślelibyście o biogramie pani Danusi czy pana Włodzisława do Kwidzynopedii?

Nawet nie mogę napisać, że żałuję iż mnie tam nie było, bo załatwialiśmy w tym czasie sprawy stowarzyszenia.

To szczęście, że są tacy ludzie, z takim przekonaniem i taką wolą wyjawiania go innym. Nie dlatego, że nam się to podoba, ale że otwiera okno szerzej na to, czego dotychczas nie widzieliśmy. Bronić się przed tym prawem do intymności, to przecież zaściankowość, żeby nie nazwać dosadniej.