Uśmiech smakował jak chleb


Wczoraj kochał
dziś mówi mam
to gdzieś więc
muszę odejść

Wczoraj mówił
jesteś melodią
tylko ciebie
umiem słuchać

Wczoraj płakał
gdy była smutna
dziś się śmieje
zamykając drzwi

Drzwi za którymi
było dużo słońca
wesoły wiatr
przytulny deszcz

Gdzie śniadanie
witała miłość a
uśmiech smakował
jak chleb

Jest lubiany jak chleb

Zakochani gubią czas
drogi oraz ból dla
nich liczy się to
co dziś teraz

Nie widzą zaćmienia
teczy tylko to co w
w danej chwil obok
czyli oni

Zakochani są obok
nas usmiechają się
podgląda ich księżyc
i morze gwiazd

To oni są sensem
który kwitnie w śród
nas jest lubiany jak
codzienny chleb

Minione się uśmiecha

Gdzieś za tęsknotą
widać minione
uśmiecha się

Chce się powtórzyć
ożywić choć
na chwilę

By znowu było tym
co ciepłe i miłe
delikatne

Gdzieś za tęsknotą
coś popłakuje
jest mu źle

Bo samo nie potrafi
otworzyć drzwi
tego co było

To też poezja

Cierpliwością podlewaj smutki
na pewno kiedyś wyrośnie
z nich lepsze

Zarażaj innych miłością
może zakwitnie z tego
kochanie

Co dzień się uśmiechaj
uśmiech lekarstwem
na życie

Nie poddawaj się gdy
deszcz zimno i wiatr
to też poezja

Wszystko o czym wyżej
napisałem ma sens
jest światełkiem

Nie uczmy się go psuć
niech nie gaśnie
niech się tli

Czy śmierć to lek

Czy śmierć lekiem na samotność
prawda to czy zwykły fałsz
a może to tylko gra
wymyślona przez czas

Czy miłość jest dla wszystkich
a może tylko dla wybranych
dla których łaskawe gwiazdy
pola łąki drzewo motyl ptak

Czy prawda zawsze prawdą
jest - czy w niej tli się to coś
a może to tylko moment
za którym nie ma nic

Czy te moje rozważania mają
sens - czy to tylko pomysł
na zabicie połamanych chwil
które pukają do mych drzwi

Cisza to poezja

Gdy poczujesz ciszę tul
się do niej nie pozwól
by była sama

Cisza nie lubi samotności
jest czuła delikatna
rozumie nas

Cisza to nie pustka - jest
namacalna ma w sobie
dużo poezji

Ciszy trzeba się nauczyć
ona jest tego warta
nie omijajmy jej

Delikatna jak babie lato

Samotność nie musi nudzić
zmuszać do płaczu
dokuczać

Może być delikatna - jak
babie lato łąka
czy tęcza

Być uśmiechnięta - jak
słońce ciepła ba
rozumiana

Samotność to nie kara
to wypadkowa życia
nie wstydzi

Jeżeli już to tych którzy
się jej wstydzą nie
rozumieją

Biały wiatr

Miałem sen - tęcza
w nim była czarna
zaćmienie wyraźnie
kolorowe a wiatr
mocno biały

Miałem sen że
ptaki ciągle
fruwały - drzewa
nie miały liści
gwiazdy płakały

Miałem duży sen
a mimo to nie było
w nim nic o miłości
była o krok dalej

Miałem sen który
się skończył a
ja chwilę potem
na horyzoncie
prawdę ujrzałem

Pająk już nie knuje

Coraz smutniej w ogrodzie
coś mu duszę skradło
pająk już nie knuje
kwiat został sam

Trawa już nie tak żywa
zaczyna zaglądać mgła
nuda się rozpycha
zagląda tu i tam

Coraz smutniej to fakt
ale są chwile wesołe
gdy liściem w berka
bawi się wiatr

Szczęścia nie kupisz na targu


Szczęście nie leży na ulicy
jest tam gdzie sie jego
nie spodziewasz

Jest między niebem a ziemią
ciągle się uśmiecha
czeka na ciebie

Szczęścia nie kupisz na targu
nie stać cię na nie
jest bezcenne

A jeżeli ci się poszczęści
bo zapuka do ciebie
powie już jestem

Poczujesz sie jak miłość
którą ktoś wpuścił
do domu

Prawda...

Niespieszno im do snu

Drzewa jeszcze oddychają
upiększają sobą dzień
barwnym liściem

Jeszcze przemawiają
nieśpieszno im
do snu

Ciągle uśmiechnięte
widzą to co my są
jak poezja

Drzewa to sama radość
w nich nie jedno
dobro się tli

-- 21 paź 2020, 2020 09:38 --

[quote="paragnomen"]Prawda...[/quot

Witam - dzięki że zaglądasz - pozdrawiam uśmiechem.

Na stole chleb i marzenia

Co dzień rano budząc sie
widzę to co mi dane
w kuchni chleb na
stole i marzenia

Co dzień rano budząc sie
odkrywam lepsze
z którego wczoraj
było zbudowane

Co dzień rano budząc sie
nie szukam uśmiechu
po kątach jest moim
krajobrazem

Co dzień rano budząc sie
nie myślę o śmierci bo
wiem że jeszcze parę
chwil mi dano

Co dzień rano budząc się
próbuje zrozumieć
dlaczego świat tak
skomplikowany

Piękno pełne bram do lepszego

Życie nauczycielem
co dzień uczy
swoje wie

Jest wyzwaniem
dźwiga to co
mu dane

Życie to droga
zakręty ma
nie boi sie ich

Nigdy nie kłamie
prawdę zna wie
co to ból

Życie to nie wstyd
fajnych chwil
dużo ma

Jest pięknem pełnym
bram za którymi
czeka lepsze

Życie to świat
zna uśmiech
i płacz

Ma niebo ma
piekło jest
w sam raz

Nadzieja która jutro zna

Dziś na cmentarzu
nie tylko tęsknota
zagościł i żal

Tych co przed bramą
się smucą patrząc
w minioną dal

Gdzie tli sie coś co
jest nadzieją która
jutro zna

Dziś po cmentarzach
spacerują dusze
listki i mgła

Za nimi tylko cisza
która dziś jakby
nie ta